naam portret
start | boeken | auteur | links

René Appel werd in 1945 geboren in Hoogkarspel. Hij bezocht de middelbare school in Enkhuizen en behaalde het diploma HBS-B. Eerst studeerde hij scheikunde, dit beviel niet, waarna hij koos voor de studie MO Nederlands om zich vervolgens verder te ontwikkelen binnen dit vakgebied. En dit gebeurde in vliegende vaart.
De auteur is lange tijd bijzonder hoogleraar geweest aan de Universiteit van Amersterdam. Binnen zijn werk als hoogleraar hield hij zich met name bezig met de verwerving en didactiek van Nederlands als tweede taal. Hij is een landelijk erkend deskundige op het gebied van taal en minderheden. In oktober 2003 nam hij afscheid van de Universiteit van Amsterdam.

Hoe kwam hij er toe om misdaadromans te gaan schrijven?
In de jaren zeventig schreef hij al korte verhalen voor het studentenweekblad Propria Cures, Hollands Maandblad en Maatstaf.
Daarnaast heeft hij 10 jaar lang thrillers gerecenseerd voor NRC Handelsblad.
Rond 1985/1986 besloot René Appel dat hijzelf een misdaadroman wilde schrijven. Hij vond dat dit niet meer samenging met het recenseren en stopte hiermee.
In 1987 verscheen zijn eerste misdaadroman getiteld ‘Handicap’ en dit boek was meteen een succes. In interviews zegt de schrijver dat hij besloten had dat áls hij een boek zou gaan schrijven, dit in de traditie zou zijn van Patricia Highsmith en Ruth Rendell. Met name Ruth Rendell is voor hem een inspiratiebron (geweest).
René Appel is lange tijd secretaris geweest van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, ook vormde hij, vanaf het voorjaar 2000, samen met Tomas Ross de redactie van het (inmiddels opgeheven) tijdschrift Kaliber (over misdaad en misdaadliteratuur). Hij was en is een actieve pleitbezorger van de Nederlandse misdaadroman. Tijdens interviews en bij andere gelegenheden maakt hij zijn visie op de Nederlandse misdaadliteratuur kenbaar.

René Appel is de Nederlandse meester van de psychologische misdaadroman. In een interview met de Vrij Nederland thrillergids (1996) zegt hij dat hem vaak gevraagd is wanneer er een keer een échte roman komt. 'Hierin klinkt door dat dit eigenlijk zijn ambitie zou moeten zijn, alsof een misdaadroman een minder genre vertegenwoordigt.
In 1996 antwoordde René Appel als volgt:'In Nederland krijgt het schrijven van spannende, goed vertelde verhalen over het algemeen weinig waardering. Misschien komt dit wel omdat wij een land van dominees blijven, omdat er altijd een boodschap in moet zitten, omdat je de mensen iets mee moet geven.'

Wat kenmerkt het werk van René Appel?
De personages in de boeken zijn hele gewone mensen en daardoor heel herkenbaar. Vaak worden de moorden gepleegd door individuen die geen uitweg meer zien. Dit gebeurt niet zomaar. Vooraf schetst de schrijver karakters die begrijpelijk zijn vanuit hun achtergrond en ervaringen en hierdoor wordt duideijk hoe een situatie kan escaleren. Het gaat om de psychologische ontwikkelingen die de spanning bepalen. De verhalen kunnen zich overal afspelen en zijn in die zin 'universeel' De entourage, een Nederlandse situatie, is ondergeschikt aan de psychologische verhaallijn van de personages.

René Appel maakt van tevoren geen uitgebreide schema’s. Het verhaal schrijft zichzelf, aldus de schrijver. 'Bij mij komt alles door toeval tot stand; ik heb een mapje met ideeën voor romans en verhalen. Die komen aanwaaien. Maar de manier waarop ik die ideeën gebruikt heb, dát was wat ik wilde. René Appel houdt niet van het verrichten van allerlei research, natuurlijk controleert hij wel of de feiten kloppen.
Tot nu toe zijn drie thrillers van zijn hand in het Duits vertaald (zie onder boeken) Ook op Duitse internetsites krijgt hij lovende recensies. Zijn uitgever is ook bezig met de Engelse markt. Opmerkelijk is dat het schrijversduo Nicci French een stuk vertaling van het boek ‘Geweten’ heeft gelezen. Op de omslag van 'Zinloos geweld' noemen ze het ‘een verslavende, superieure thriller’.

René Appel woont al meer dan dertig jaar in Amsterdam en voelt zich Amsterdammer. Hij is getrouwd, heeft twee kinderen en is nog steeds werkzaam bij de Universiteit van Amsterdam. Hij geeft lezingen in het kader van zijn hoogleraarschap en over het schrijven van misdaadliteratuur. Op internet zijn diverse sites te vinden waar scholieren, in het kader van het vak Nederlands, zijn boeken analyseren. Aan de hoeveelheid sites te zien, is René Appel ook bij deze doelgroep populair.

Ik ben het eens met Ruth Rendells opvatting dat een plot voortkomt uit de karakters en niet andersom.

Over het 'waarom' van het niet schrijven van een 'gewone'roman (1996):
'Je vraagt aan Dennis Bergkamp toch ook niet waarom hij niet is gaan hockeyen in plaats van voetballen.'


De eeuwige discussie over misdaadboeken contra 'hogere' literatuur is aan Appel niet besteed: hij vindt het niet interessant boeken in hokjes in te delen. Zijn eigen boeken kwalificeert hij als misdaadliteratuur


"Der Niederländer René Appel zeigt mit seinem neuen Roman Rachsucht’ erneut, warum er zu den wichtigsten Autoren seines Landes zählt. Appel erzählt lakonisch und genau beobachtend vom Leben der Zukurzgekommenen, und unter der Hand wächst sich bei ihm ein Sozial-Drama zum Psychokrimi aus."
Generalanzeiger (Bron: Nagel-kimche)