Elizabeth is 16 jaar, scholiere bij het Mercatus College in Rotterdam. Ze is niet mooi, veel te dik en pijnigt zichzelf. Haar vader is verhuisd naar Amerika en leeft daar met een slanke vrouw. Haar moeder leeft voor haar werk en voor eten. Elizabeth wordt op school ernstig gepest. Ze probeert zichzelf onzichtbaar te maken, wil niet opvallen en vertoont zoveel mogelijk vermijdingsgedrag naar medescholieren die haar pesten. Alec is een jongen uit haar klas. Hij pest niet, is rustig, ziet er knap uit en heeft al sinds jaar en dag verkering met Riley, een mooi, blond meisje dat alles mee heeft. Leuk om te zien, aardig en ook nog het kind van rijke ouders. De onooglijke Elizabeth is heimelijk verliefd op de mooie Alec. Hoe zou haar leven eruit zien als ze Riley was? Hoe zou een leven met Alec zijn? Ze fantaseert…..

Stuk is het thrillerdebuut van Judith Visser. Een debuut dat een compliment verdient. Het verhaal wordt verteld vanuit Elizabeth, het gepeste meisje. Ze is vervuld van zelfhaat – eenzaam - en worstelt met zichzelf en haar identiteit. Ze heeft het niet bepaald met zichzelf getroffen. Ook haar situatie is niet benijdenswaardig. Een afwezige vader en een moeder die de echtscheiding nooit echt te boven is gekomen, die vlucht in haar werk en in eten en vaak de slaap maar moeilijk kan vatten. Elizabeth heeft een huisdier, een ratje, hij is haar enige vriend.

Judith Visser beschrijft knap de eenzaamheid van dit meisje. Hoe ze in een isolement raakt en hoe ze zelf een bijdrage levert aan handhaving van dit isolement. Ze zit als het ware opgesloten in zichzelf. Enkele jongeren uit haar klas maken hiervan dankbaar gebruik en reageren agressie op haar af door te pesten. Ze wordt tot zondebok en is een 'dankbaar' object. Judith Visser beschrijft op treffende wijze de relatie tussen pesters en gepesten en hoe beide rollen elkaar in stand houden.

Het verhaal leest soepel en de lezer wordt steeds meer in de belevingswereld van Elizabeth getrokken. Een belevingswereld die - naarmate het verhaal vordert- verder weg raakt van de realiteit. Elizabeth begaat op een zeker moment een ondoordachte daad met als gevolg dat ze de controle op de realiteit verliest. Het levert wel een andere vorm van controle op.

Een thema in dit boek is de obsessie van jonge meisjes met hun lichaam. Elizabeth vindt zichzelf te dik en kan geen enkel positief punt over haar uiterlijk of haar persoonlijkheid bedenken. Algemene puberproblematiek die bij dit meisje extreme vormen aanneemt. Een ander thema is de moeder-dochter-relatie; loslaten versus vasthouden, beste bedoelingen die uitpakken als bemoeizucht.

Stuk is een eigentijds boek. Het bevat taal van jongeren, beschrijft de sfeer op een huidige middelbare school, biedt informatie over chat-sessies en sites waarop meisjes hun preoccupatie met hun lichaamsomvang en hun behoefte aan controle over hun leven ventileren.

Complimenten voor deze psychologische misdaadroman die in de huid en het hoofd kruipt van een pubermeisje dat – op zoek naar identiteit - de weg kwijt raakt.