naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
De roeping (2009) - Inger Ash Wolfe ****
Huiver, griezel, lach, leef mee en vergeet de tijd.

Hazel Micallef is een inspecteur op leeftijd. Ze heeft grijs haar met speldjes en draagt vaak een politiepet. Na een huwelijk van meer dan 30 jaar is ze gescheiden. Nu woont ze samen met haar hoogbejaarde moeder die de touwtjes van het huishouden strak in handen heeft. Hazel is de baas in een district waar weinig opzienbarends gebeurt. De pers is braaf en vertelt de waarheid en haar team stelt weinig voor. Hazel heeft flink last van haar rug maar ze stelt bezoek aan een arts uit. Ze slikt pillen en drinkt alcohol ter verlichting van de pijn. Dan wordt er een gruwelijke moord gepleegd in Port Dundas. Het is iemand die Hazel van zeer nabij kent. En het blijft niet bij deze ene moord..

Hazel Micallef en haar hoogbejaarde moeder vormen een merkwaardig duo. Het is een verademing dat deze keer geen hoofdrol is weggelegd voor een getrainde inspecteur, zo’n jonge meid die flink jogt, er goed uitziet en een gevecht per definitie wint. Hazel beantwoordt volstrekt niet aan het beeld van dit type politievrouw. Ze zit nog flink onder de plak van haar moeder die vroeger burgemeester was. Haar liefdesleven is nihil en ze is daarnaast ook nog vele kilo’s te zwaar. De humor die de auteur Inger Ash Wolfe meegeeft aan Hazel, haar moeder en het team politiemensen is verfrissend.

Een seriemoordenaar waart rond. ‘Alweer een seriemoordenaar’, zal menigeen verzuchten. Deze seriemoordenaar is echter ook uit ander hout gesneden dan de gemiddelde. Vanaf het begin van het boek maakt de lezer kennis met hem. Hierdoor wordt hij op de voet gevolgd tijdens zijn gruwelijke en bloederige daden. De seriemoordenaar kenmerkt zich door een griezelig en bijzonder uiterlijk en hij heeft het voorzien op mensen die lijden. Ook dat is bijzonder.
Het enige minpuntje van dit boek is dat het einde toch enigszins voorspelbaar is.

De roeping is een origineel verhaal met veel vaart, gruwelijke scènes en humor. Het boek moet uit omdat het uitermate spannend is. Daarnaast krijgen de karakters inhoud. De roeping wordt wel vergeleken met The Silence of the Lambs van Thomas Harris. Dit is enigszins overdreven. Toch zou de seriemoordenaar uit De roeping in een film – mits gespeeld door een zeer goede acteur – de status van Hannibal Lecter kunnen evenaren.
De auteur van De roeping is Inger Ash Wolfe. Dit is een pseudoniem en niemand weet welke Amerikaanse of Canadese auteur schuil gaat achter deze naam. Op het forum dat hoort bij deze site wordt al druk gespeculeerd over de identiteit van Inger Ash Wolfe.

Tot slot: Lees De roeping. Huiver, griezel, lach, leef mee en vergeet de tijd. Een echte aanrader!