naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z
Het meer van de meisjes (2002) Carol Goodman ***
Een boek dat je niet snel vergeet


In Het meer van de meisjes gaat het eigenlijk over gebeurtenissen uit de puberteit die niet verwerkt konden worden en leiden tot een volwassen leven dat niet bevredigt. Jane Hudson wordt lerares op Heart Lake School, waar ze vroeger zelf onderwijs heeft gevolgd. Tijdens deze periode zijn er dingen gebeurd die haar zijn blijven achtervolgen. Inmiddels heeft ze zelf een dochter. Jane doceert het vak Latijn en veel verwijzingen in het boek hebben met deze taal te maken. Ik kan me voorstellen dat dit voor sommige lezers een beetje overdreven is. De Latijnse benamingen van de meisjes, verwijzingen naar gezegdes, rites enz.

Blijft staan dat het een boek is dat je niet snel vergeet. De vergelijking op de achterflap met De verborgen geschiedenis vind ik een beetje overdreven. Wel lopen ook hier de thema's 'schuld, boete' en jeugdtrauma's als rode draad door dit boek. Zeker de moeite waard om te lezen voor wie houdt van 'psychologische' thrillers.

De schaduw van mijn moeder (2003) Carol Goodman***
Tegen het eind pas echt spannend


De schaduw van mijn moeder is het tweede boek van Carol Goodman in Nederlandse vertaling. Iris Greenfeder gaat op zoek naar de geschiedenis van haar moeder Kay, die lang geleden vertrok om nooit meer terug te keren. Als rode draad door het boek loopt het verhaal van ‘de Selkie’, een verhaal dat moeder Kay altijd vertelde aan dochter Iris voor ze ging slapen.

De schaduw van mijn moeder is een goed geschreven boek dat veel verwijzingen kent naar oude (Ierse) volksverhalen met een mystieke lading. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar dat is het niet. Er is sprake van een bepaalde symboliek en dit geeft op de meeste momenten meerwaarde aan dit boek. Alleen de verwijzing naar ‘het net van de tranen’ vond ik iets te geconstrueerd. Het verhaal op zich is toegankelijk en Carol Goodman heeft de zoektocht naar een verloren moeder mooi opgeschreven. Het is een boek met verschillende verhaallijnen waardoor je aandachtig moet lezen.

Ik heb het boek met plezier gelezen. Mijn enige kanttekening is dat het pas tegen het eind echt spannend wordt. Tot die tijd wordt ‘de puzzel’ stukje bij beetje gelegd tot hij compleet is.