Mia is gelukkig met Pete. Ze houdt van hem maar naarmate een relatie wat langer duurt, wordt de spontaniteit toch vaak minder en treedt er sleetsheid op. Dat hoort bij het leven en een vaste relatie.
Op een avond leest Mia op de mobiele telefoon van Peter een sms’je van een andere vrouw. Het bericht liegt er niet om. Is Pete haar ontrouw? Heeft hij een andere vriendin? Wie dan wel? Haar zekere en veilige wereld stort als een kaartenhuis in elkaar. Maar Mia zal en wil Pete niet opgeven. Dus moet ze plannen beramen.

Zijn andere vriendin is een boek binnen het zogenaamde 'chick-lit' genre. Het leest vlot weg, houdt de aandacht vast en het is binnen relatief korte tijd uit. Tijdens een flinke treinreis raakt het gemakkelijk uitgelezen.

Mia is de hoofdpersoon, ze is - door haar ontdekking - een ineenstorting nabij. Ze wordt ook gedreven door haat jegens een (vermeende) rivale. Haar vriend Pete wil ze voor geen goud loslaten, hij is haar alles.
Soms kenmerkt het boek zich door grappige passages. Voor mensen die hun partner verdenken van vreemdgaan staan er wellicht handige tips in om zaken - die het daglicht niet kunnen verdragen - te achterhalen. De zijfiguren in het boek hebben weinig functie. De valsheid die vrouwen jegens andere vrouwen kunnen vertonen, spat soms van de bladzijden. De meeste vrouwen worden trouwens als behoorlijk naïeve en hysterische wezens afgeschilderd die met open ogen in de leugens van mannen - die maar één ding willen - tuinen.

Al met al een boek om even snel te lezen. Het houdt de aandacht wel vast en soms is de humor verfrissend. Een verhaal met een hoog chick-lit gehalte. Als misdaadroman overtuigt het boek slechts matig.