naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z | Meer over Ken Bruen
Kruis (2009) Ken Bruen ****
Zwaarmoedigheid gemixt met humor

Ken Bruen werd door veel Nederlandse recensenten geprezen na de publicatie van Priester in 2008. Nu is Kruis verschenen. Het is pas het derde boek van Bruen dat vertaald is in het Nederlands terwijl de auteur vele titels op zijn naam heeft staan. Met dank aan uitgeverij Verbum die deze Ierse auteur bij ons heeft geïntroduceerd.

In Kruis ontmoet de lezer wederom Jack Taylor. Jack heeft het moeilijk want hij voelt zich schuldig over het feit dat een goede vriend in coma ligt. Jack probeert de drank te laten staan en het gevolg is dat zijn gedachten voortdurend bij alcohol zijn. In Galway, de woonplaats van Jack, wordt een jongen gekruisigd. De hele gemeenschap is van slag door de gebeurtenis. De zus van het slachtoffer wordt enige tijd later levend verbrand. Jack komt in actie.

Ken Bruen doet het weer. In Kruis mengt hij melancholie en zwaarmoedigheid met humor. Het resultaat is een bijzondere mix. Jack Taylor is een enigszins verlopen privédetective die voortdurend vecht tegen zijn verslavingen. Hij voelt zich uitermate schuldig en is depressief. Niet zonder reden want hij heeft enkele doden op zijn geweten en de nabestaanden van deze mensen kunnen zijn bloed wel drinken. Het was overigens geen opzet van Taylor maar zijn omgeving heeft hem schuldig verklaard en dus voelt hij zich schuldig.

Het thema van het boek is uitermate ‘noir’ maar toch weet Bruen door zijn humor, door zijn scherpe pen en door zijn uitstekende dialogen luchtigheid aan het verhaal te geven. Daarnaast staat er op bijna elke bladzijde wel een mooie uitspraak die vraagt om herlezing. Elk hoofdstuk begint met een citaat dat betrekking heeft op de titel van het boek: Kruis.

Ken Bruen laat via de ogen van Jack Taylor zien dat hij een scherp oog heeft voor misstanden of gekkigheden in de Ierse samenleving. Ook hierbij speelt humor weer een grote rol. Het misdaadverhaal kent soms verrassende wendingen. De politie komt zijdelings aan bod. Speuren kunnen ze kennelijk niet, in tegenstelling tot Jack Taylor. Dit komt wel een beetje ongeloofwaardig over.
Het boek is goed en compact geschreven, het kent veel sfeer en kenmerkt zich door schitterende, humoristische dialogen en scherpzinnige observaties. Voeg daarbij zwaarmoedigheid gemixt met luchtigheid en het resultaat is Kruis van Ken Bruen.