Het 3de boek van de hand van FitzGerald is vandaag dichtgeslagen. Vanaf het eerste hoofdstuk wist FitzGerald al de aandacht te trekken door het laten doorschemeren van een mogelijke ziekte bij haar hoofdpersoon Bronny. Zonder een uitslag af te wachten vlucht Bronny naar Engeland, waar de naïeve jonge vrouw onderduikt in het Engelse leven van sex en drugs.

Celia, de andere hoofdpersoon in De Duivelskamer, weet haar omgeving beperkt tot 1 enkele kamer. Zonder de mogelijkheid te ontsnappen, met slechts haar geloof om aan vast te houden, probeert Celia overeind te blijven. Met verrassende plotwendingen weet FitzGerald de spanning steeds hoger op te laten lopen.

Met prachtige zinnen weet ze de emotie van zowel Celia als Bronny helder weer te geven, waardoor de lezer steeds meer betrokken raakt bij dat wat de vrouwen meemaken. Op het eerste oog leek de spanning af te zakken toen De duivelskamer open ging, maar FitzGerald weet de spanning tot op het laatste moment vast te houden tot aan een verrassende climax. Een absolute aanrader!

Karina en ik lazen voor het forum van misdaadromans.nl De Duivelskamer van Helen FitzGerald.

Bronny is een Australische tiener die afreist naar Londen. Ze is gevlucht om een waarheid niet onder ogen te hoeven zien. In Londen aangekomen stort ze zich volop in het wilde leven van de wereldstad. Ze experimenteert met drugs en met vriendjes. Met andere backpackers kraakt ze een chic pand. Ze weten alleen niet dat er nog iemand in huis aanwezig is.

Helen FitzGerald moet in De Duivelskamer even op gang komen maar daarna loopt het boek als een trein. Een verhaallijn is het lot van een vrouw - Celia - die gevangen zit. Helen FitzGerald schrijft deze hoofdstukken vanuit Celia. Hierdoor leeft de lezer mee. Het zijn schrijnende en aangrijpende hoofdstukken over hoop, wanhoop en lijden. Het lot van de familie van Celia wordt eveneens beschreven. Mooi verwoord zijn de passages met de ambivalente gevoelens die haar kinderen ervaren door de afwezigheid van hun moeder.

Helen FitzGerald weet de spanning tot het einde te handhaven. Dit wakkert de gretigheid om verder te lezen aan, nieuwsgierigheid naar de afloop dringt zich op.
De angst van beide vrouwen is verschillend. Bronny wil een waarheid die angst aanjaagt vermijden, ze slaat op de vlucht en zoekt grenzen op. De angst van Celia is zeer concreet. Zij kan niet vluchten en verlangt hartstochtelijk naar de geborgenheid en veiligheid die ze had. Angst kent vele gezichten.

Helen FitzGerald voert bekwaam de spanning op. Wie de dader is, dat blijft een verrassing. De climax is spectaculair, de duivelskamer luguber. Een kwalitatief goede, soms gruwelijke thriller.