Ik heb het eerste boek van Brigitte Aubert enkele jaren geleden gelezen. Het thema van het boek is me altijd bijgebleven: een bijna volledig verlamde vrouw die informatie heeft maar er niets mee kan vanwege haar handicap. Het thema van Mortuarium is weer zo bijzonder. Ik heb nog niet eerder gelezen over een man die dieren opzet en op verzoek een klein meisje balsemt . Dit meisje wordt daarna in een glazen kist in een kapel op een landgoed opgebaard. Vanaf het eerste moment vermoedt Chib, de lijkenbalsemer dat het meisje niet van de trap gevallen, maar vermoord is. Hij gaat op onderzoek uit, samen met Gaëlle en daarna ontvouwt zich een spectaculair verhaal.

Mortuarium is een boek om niet gauw te vergeten. Het wordt bevolkt door vreemde personages en bizarre gebeurtenissen vinden plaats. Het is een goed geschreven boek dat gemakkelijk leest. Naast het 'bizarre' van Mortuarium is er ook plaats voor humor. Zo wordt de vriend van Chib, Greg, zo consequent neergezet als vrouwengek dat het geestig wordt. Ook de zinnen die Chib denkt maar niet zegt, zijn soms komisch. De gebeurtenissen volgen elkaar in een duizelingwekkend tempo op. Ik heb me geen moment verveeld met dit boek. Het is intrigerend qua thema, qua personages en qua gebeurtenissen. Het boek roept verschillende emoties op, bij mij voerde 'onthutsing' toch wel de boventoon.

Bij Mortuarium heb ik even getwijfeld tussen drie of vier sterren. Al snel daarna besloten tot vier. Mijn twijfel zat in het feit dat ik het soms iets te overtrokken vond. Maar op de voorgrond blijft staan dat het vooral een beklemmend, goed geschreven boek is met unieke personages en gebeurtenissen. Daarom: 4 sterren. Vooral lezen, verwonderen en huiveren!