Het huis der dwazen (2008) (Brutt)

Ik was vervuld van een groot verdriet dat toen al jaren duurde, eerst alleen voelbaar als een traagheid in mijn lichaam, een druk in mijn hoofd, ik stelde me graag voor dat een bloedvat in mijn hersens op springen stond en dat een warme golf binnenkort alle gedachten, alle beelden zou verdrinken. Ik zou in een gedachteloze duisternis wegzakken, ik zou verdwijnen. Als dat bloedvat maar sprong. Maar dat gebeurde nooit.

Dit zijn de woorden van Hajna, die op een dag in maart 1978 over de drempel van de gesloten afdeling van Het Baken wordt gedragen. Ze heeft 160 hechtingen in haar lichaam nadat ze door een grote etalageruit is gesprongen. Ze is nog maar vierentwintig jaar, maar het enige dat ze wil is dood zijn. Het huis der dwazen is een roman vol dramatische gebeurtenissen en lotgevallen, maar tegelijkertijd ook met veel humor en warmte.

Karin Fossum toont haar grote psychologische inzicht plus haar maatschappelijke engagement. Fossum is op haar best wanneer ze wanhopige mensen beschrijft die niet in staat zijn om hun eigen leven in te vullen.

Tijdens een zondagse wandeling vindt een echtpaar, Reinhardt en Kristine, het ontzielde lichaam van een jongetje, alleen gekleed in een shirt. Voor de politie arriveert maakt Reinhardt met zijn gsm foto's van het slachtoffer en shockeert daarmee zijn vrouw. Het politie-onderzoek leidt inspecteur Konrad Sejer naar het pedofiele milieu. Dan verdwijnt er weer een jongetje. In Een andere voorkeur schetst Fossum een beklemmend beeld van de man die deze gruweldaden op zijn geweten heeft, en zet ze deze eenling neer in al zijn naaktheid: een man die jarenlang vocht tegen zijn seksuele neigingen, tot hij geen weg terug meer zag.