WeblogMail Gastenboek

Ron Hartman

Het woord is aan uitgever Ron Hartman. Hij maakte in 2008 de stap om een uitgeverij te beginnen. Waarom maakte hij deze keuze?

 

Een uitdaging die we graag aangaan

Door: Ine Jacet.

Ron Hartman begon in 2008 de gelijknamige uitgeverij. Zijn er niet al genoeg uitgeverijen? Hoe kwam hij tot deze keuze? Een interview.

Ron. Misschien wil je jezelf even voorstellen?
Ron Hartman, geboren (1954) en getogen in Haarlem, nu wonend in Almere, trotse vader van twee kanjers van zonen (Kris en Martin), tien jaar gelukkig gescheiden, sinds twee jaar samenwonend met Maria, het grootste geschenk dat mij, buiten mijn kinderen, ooit is overkomen.
Ik werk sinds mijn 18e in de ICT, tegenwoordig als freelancer.
Hobby’s: lezen (misdaad, sf), sport (aikido, squash, skiën), spannende films

Ron, jij bent de oprichter van uitgeverij Ron Hartman? Waarom heb je een eigen uitgeverij opgericht?
Ik heb een bepaalde kijk op de verhouding uitgever/auteur die nogal afwijkt van wat gebruikelijk is. Ik denk dat ik met mijn visie een behoorlijke kans van slagen heb. Ik liep al langer met het idee.
Vanaf dat Ronald van Haarlem met schrijven bezig is, heb ik hem vanaf de zijlijn zien worstelen met de zaken buiten het schrijven om, bijvoorbeeld toen hij met zijn eerste verhaal op zoek ging naar een uitgever. Daar heb ik heel veel van opgestoken; die ervaringen vormen de basis van mijn ideeën.
Het feit dat hij enige tijd geleden op het punt van daadwerkelijk publiceren kwam en opnieuw voor dichte deuren kwam te staan, heeft mij over de streep getrokken om mijn inzichten in de praktijk te brengen.

Heb je daarnaast nog ander werk of kun je je helemaal richten op de uitgeverij?
Zoals ik al aangaf ben ik freelance ICT’er. Omdat ik hoofdzakelijk vanuit huis werk kan ik mijn tijd en mijn aandacht verdelen zoals ik dat wil. Op dit moment ligt het zwaartepunt bij de uitgeverij. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik het rustig kan opbouwen.

Uiteraard ben jij ervan overtuigd dat er in Nederland markt is voor een nieuwe uitgeverij. Zou je kunnen uitleggen waarom?
Ik geef toe: het aantal uitgeverijen is niet te tellen.
Wij willen ons profileren door te werken op basis van een iets andere formule, een die ik nog niet ben tegengekomen.
Zoals ik het zie mag een boek nooit van een uitgever zijn, het is altijd van de auteur; zonder de auteur zou een boek nooit bestaan. Lezers kopen niet een boek van een uitgever, ze kopen een boek omdat een specifieke auteur het heeft geschreven.
Als uitgever lever je een dienst aan de auteur, en heb ‘je’ slechts’ een adviserende en ondersteunende rol. Niet meer en niet minder.
Mijn ervaring is dat dit in het algemeen heel anders ligt, zelfs bij de uitgevers waar mensen een boek ‘in eigen beheer’ kunnen uitgeven. Grosso modo is de uitgever altijd degene die bepaalt wat er met het boek gebeurt. Zodra de contracten zijn getekend hebben auteurs weinig tot niets meer over hun eigen werk te vertellen. Zij krijgen royalty’s, en daarmee is voor hen de kous af.

Welk soort boeken wil je op de markt brengen?
Ik ga me vooralsnog niet toeleggen op één genre. Dat zie ik als een beperking, alhoewel een specialisme zeker zijn voordelen heeft.
In principe zijn alle romans, fictie en non-fictie een mogelijkheid. Maar ook poëzie. En kinderboeken.
Als Ronald van Haarlem een ander genre had geschreven en het was van de zelfde kwaliteit als zijn misdaadverhalen, waren we daar mee begonnen. Mijn persoonlijke voorkeur staat daar helemaal buiten.

Wat vind jij het boeiende van het vak ‘uitgever’?
Een uitgever is niet alleen intermediair tussen de auteur en het publiek, maar ook tussen het totale potentieel en het publiek. Je speelt een grote rol in het ontwikkelen en verbreiden van het geschreven aspect van het culturele erfgoed. Belangrijk is dat nieuwe wegen worden ingeslagen om dat doel te bereiken. Als uitgever heb je die mogelijkheid.

Zou je enkele auteurs en/of titels kunnen noemen die we bij jouw uitgeverij kunnen verwachten?
Vooralsnog is er Ronald van Haarlem. Zijn potentieel is enorm. Hij is heel productief en is constant bezig om andere technieken te onderzoeken en uit te proberen.  Hij is nu bezig met een verhaal (De Jager Variant) over een agent van de Inlichtingen Dienst Binnenland dat in twee delen wordt uitgebracht: Het Narren-mat, en het vervolg Het Dame-Eindspel.
Dit is het verhaal waarmee het bij hem allemaal is begonnen.
Andere auteurs zijn er nog niet. We beginnen net, en gaan rustig kijken waar mogelijkheden zich voordoen. Ik heb al wel enkele gedichten gezien die iets bij mij losmaakten. Dus, wie weet…

Een uitgever moet op zoek naar talent in binnen- en buitenland. Zou je iets kunnen vertellen over hoe jij dat denkt te doen?
Wij zijn bezig met het ontwikkelen van een speciaal project daarvoor. Begin volgend jaar krijgt dat zijn beslag.
Meer kan ik er nog niet over zeggen. Te zijnertijd zal ik er graag op terugkomen.

Is het voor een jonge uitgeverij moeilijk om publiciteit te krijgen? Wil je hierover iets meer vertellen?
Het is ontzettend moeilijk. Even lullig gezegd, je wordt niet voor vol aangezien. Het gezegde ‘onbekend maakt onbemind’ is hier zeker van toepassing.
En als beginnende uitgeverij ken je de paden niet, je hebt geen connecties, geen kruiwagens.
Maar het is een mooie uitdaging. Je vindingrijkheid wordt aardig opgerekt.
Als je niet de middelen hebt om grote campagnes te voeren, moet je naar andere wegen zoeken. Internet is een heel mooi medium met een enorm bereik. Er zijn enkele specifieke websites voor het misdaadgenre, waaronder deze. Het publiek dat wij zoeken weet die te vinden.
Om te beginnen hebben we een persbericht uitgegeven, de eerste interviews (waaronder dit interview) hebben al plaatsgevonden. We gaan het boek bij alle bekende winkelketens presenteren, we bieden het aan bij de grote kranten en proberen we met het in relevante programma’s op televisie te komen.
Overigens, niet alleen publiciteit krijgen is moeilijk. Ook het lid worden van onder andere beroepsverenigingen of een consortium om bijvoorbeeld kosten (denk aan distributie) te drukken is lastig. Er worden allerlei drempels opgeworpen. Wat je het meeste tegenkomt: je moet minimaal twee boeken hebben uitgegeven.
Dat geldt overigens ook voor Ronald van Haarlem. Hij wilde lid worden van het Nederlands Misdaad Genootschap. Drempel: je moet twee volwaardige romans hebben gepubliceerd.
Enerzijds begrijpelijk, anderzijds ontzettend frustrerend want je kunt nergens ‘meeliften’.
Kortom: een uitdaging. Maar wel een die we graag aangaan.

Het boek van Ronald van Haarlem, uitgegeven door uitgeverij Ron Hartman.
 
 
 
 
Een kijkje in de boekenkast van Ron Hartman
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
uitgeverij Ron Hartman