Misdaadromans

Ik ben zelf een planner

Gisa Klönne werd in 1964 geboren. Ze studeerde politicologie, film en theaterwetenschappen in Duitsland en aan een Engelse universiteit Engels en Duits. In een Duits interview vertelt ze dat ze geruimde tijd op zoek is geweest naar duidelijkheid over wat ze precies wilde. 'Mijn droom was schrijfster worden maar dat leek me weinig realistisch. Ik heb verschillende studies gedaan maar uiteindelijk voelde ik me het meest thuis bij Engels.'
Haar eerste baan kreeg ze bij het tijdschrift Emma, de Duitse equivalent van Opzij. 'Het waren spannende tijden. Alice Schwarzer stond aan het roer en er gebeurde ontzettend veel. '
Hoe kwam ze uiteindelijk tot het schrijven van romans?
'Als journaliste heb ik veel geleerd over schrijven. Je moet afstand kunnen nemen tot je eigen werk, je moet kunnen inkorten en je moet weten hoe je onderzoek doet. Dit alles heb ik destijds geleerd in de journalistiek. Tegenwoordig komt me dit goed van pas bij het schrijven van romans. '

Haar eerste boek En het woud zwijgt schreef ze terwijl ze nog werkte als journaliste. 'Het waren zware tijden. Uiteraard wist ik niet of het boek ooit gepubliceerd zou worden. Vaak heb ik gedacht, ik ben gek, misschien wordt het niks. En toch wilde ik het afmaken omdat ik wist dat ik anders niet tevreden zou kunnen zijn. Mijn streven was dat mijn eerste boek af zou zijn rond mijn veertigste verjaardag. Dat is gelukt, vier dagen voor deze datum was het klaar.’
Ze zond haar manuscript naar twee uitgeverijen, een van beide wilde het boek publiceren.

Haar eerste boek werd meteen genomineerd voor de Friedrich Glauser-Krimi-Preis. 'Dat was een grote eer.’ In 2008 werd ze nogmaals genomineerd in de categorie 'beste korte verhaal’. 'Nominaties en positieve recensies versterkten mijn drijfveer om te schrijven. Maar ik vind de meningen van lezers nog belangrijker. Mijn boeken verkopen gelukkig goed, lezers zijn enthousiast en vertellen dat ze door mijn verhalen worden beroerd. Geweldig vind ik dat.’

Haar derde misdaadroman verscheen in Duitsland onder de titel Nacht ohne Schatten. Ze won hiermee de Friedrich Glauser-Krimipreis 2009. Een prominent thema in dit boek is geweld tegen vrouwen. Hoofdpersoon Judith – die alle misdaadromans van de schrijfster voorkomt – raakt persoonlijk betrokken. Samen met Manni en Ekaterina Patrowa uit Rusland doet ze onderzoek. Ekaterina is een briljante wetenschapper met een tamelijk duister verleden. En dan is er nog de dader die deze keer wel erg dicht in de buurt van Judith komt.

Hoe is Gisa Klönne op het idee voor deze misdaadroman gekomen? 'Al mijn boeken spelen in de huidige tijd en geweld tegen vrouwen is helaas een fenomeen dat nog dagelijks voorkomt. Ik ben al veel langer met dit thema bezig. Ik heb het in dit boek verweven omdat Judith Krieger geconfronteerd wordt met haar politieke verleden. Ze werkte vroeger in een vrouwenhuis en wordt in het heden weer geconfronteerd met oude idealen. Je kunt nooit winnen van vrouwenhaters. Judith raakt zeer betrokken en collega Manni begrijpt steeds minder van haar. Hierdoor ontstaan misverstanden en ruzies waardoor het onderzoek nog gecompliceerder wordt en de spanning tussen hen oploopt.’
Gisa Klönne is inmiddels bezig met het vierde boek over Judith Krieger. Hij is in de herfst van 2009 in Duitsland verschenen onder de titel Farben der Schuld.

Voordat Gisa Klönne Judith Krieger schiep, heeft ze lang nagedacht over het karakter van deze hoofdpersoon. 'Ik wilde dat ze 'body’ had zodat ze meerdere misdaadromans mee zou kunnen. Ik was destijds al van plan een serie boeken schrijven. Hetzelfde gold voor Manni, ook hij moest een sterke persoonlijkheid hebben met daarnaast ook zwakheden zoals : angsten, geheimen en kwetsuren. Judith en Manni werken niet probleemloos samen, ze zijn nogal verschillend maar ze leren elkaar wel waarderen. Voor al mijn belangrijke personages schrijf ik een biografie. Ik denk na over hun voorkeuren, hobby’s, uiterlijk, vrienden, vijanden, opleidingen enz. Voor mij is het belangrijk dat ik mijn personages goed ken en ze moeten 'echte mensen' worden. De plots plan ik eveneens van tevoren. Ik ben zelf een planner. Ik schrijf graag vanuit meerdere perspectieven en dan moet je wel een goede planning maken om alles kloppend te krijgen. De handelingen en de opbouw werk ik van tevoren uit. En vanaf het begin weet ik wie de dader is. Deze scènes schets ik van tevoren zodat ik overzicht houd.

Mijn dag begint met het herschrijven van de passages van de vorige dag. Vaak betekent dat : inkorten. Ik schrijf ongeveer 5 pagina’s per dag. o;Ik hou ervan in stilte te werken. Tijdens het ontbijt denk ik al na over mijn personages. Daarna ga ik schrijven – chronologisch. Van begin tot het eind, scène na scène, dag na dag. Het klinkt niet bijzonder spannend maar het werkt. Meestal gaat het schrijven goed maar soms ook helemaal niet. Dan zit ik vast, ik slaap slecht of zelfs helemaal niet. Dan is het wel eens nodig om midden in de nacht op te staan om te schrijven. De ervaring is dat ik tijdens dergelijke periodes iets zoek. Een verband, een stukje van de puzzel, de juiste toon. Ik blader dan door mijn manuscript, noteer ideeën, verwerp ze weer, net zolang tot de blokkade of het raadsel is opgelost en ik gewoon weer normaal verder kan schrijven. De verhalen vertel ik vanuit het perspectief van mijn hoofdpersonen. Hierdoor blijf ik tijdens het schrijven met hen op gelijke ooghoogte. Elk personage heeft een eigen taal, een eigen stijl, eigen drijfveren. Tijdens het schrijven probeer ik me deze eigen te maken. Net zo belangrijk is dan weer om met afstand en streng te kijken naar de spanningsopbouw of de stijl.

Over Gisa Klönne gaan we nog veel meer horen in Nederland. Haar bekroonde boek zal in ons land in maart 2010 verschijnen bij Uitgeverij Bruna . De titel luidt Nacht zonder schaduw. Tot slot de hoofdpersonen uit haar boeken met hun persoonsgegevens, hun voor- en afkeuren.

Naam: Judith Krieger.
Geboren: 10 juni 1966 in Berlin-Wilmersdorf
Burgelijke staat: Ongehuwd, geen kinderen.
Vader: Thomas Engel, student rechten, stierf in 1969 in Kathmandu.
Moeder: Ruth, doktersassistente, sinds 1970 getrouwd met Wolfgang Krieger, hij adopteerde Judith.
Broers en zussen: Twee halfbroers Edgar en Artus (tweeling)
Lengte: 1,71 m.
Gewicht: Circa 65 kg.
Kleur ogen: Grijs.
Haarkleur: Mahonierood.
Bijzondere kenmerken: Een blauwe kringetje rondom de iris, zomersproeten.
Woonplaats: Keulen.
Opleiding: Studie rechten en politieacademie.
Eerdere werkervaringen: Barkeeper, krantenbezorger, nachtwacht in een vrouwenhuis.
Huidige beroep: Commissaris van politie.
Werkzaam bij: Politiebureau Keulen afdeling recherche (moordonderzoeken).
Houdt van: Rockmuziek uit de jaren ’70, zwoele zomernachten op haar dakterras.
Hekel aan: Onderdrukking, zelfingenomenenheid.
Droom: Een betere wereld.
Moet uitkijken voor: Zelfgedraaide sigaretten.
Zwakte: Hoogtevrees en neiging tot melancholie.
Kracht: Intuïtie.

Naam: Manfred (Manni) Korzilius
Geboren: 27 november 1973 in Rheindorf, NRW
Burgelijke staat: Ongehuwd, geen kinderen.
Vader: Günther Korzilius, vrachtwagenchauffeur.
Moeder: Marianne, huisvrouw.
Broers en zussen: Geen.
Lengte: 1,86 m.
Gewicht: 83,5 kg.
Kleur ogen: Blauw.
Haarkleur: Blond.
Bijzondere kenmerken: Geen.
Woonplaats: Keulen.
Opleiding: Politieacademie.
Werkzaam als: Commissaris van politie in Keulen afdeling moordonderzoek.
Houdt van: Voetbal, mooie vrouwen en snelle auto’s.
Hekel aan: Ingehaald worden, niet alleen in het verkeer, geweld tegen zwakkeren.
Droom: De zwarte band halen in karate, hoofdcommissaris worden.
Moet uitkijken voor: Mooie vrouwen.
Kracht: Snelheid, humor, ambitie.
Zwakte: Vindt een psychologische benadering bij onderzoek vaak onnodig.