Banner nienke
Terug naar start
Verloren zoon - Lieneke Dijkzeul (2011) ****
wanhoop en wraak

Leo Wissink, een oud-sergeant, wordt op brute wijze met een bajonet om het leven gebracht.
Inspecteur Vegter wordt ingeschakeld. Is de moord een wraakactie of een daad van een idioot? De verdenking valt op een oud-collega van Wissink. De ex-vrouw van Wissink had een relatie met hem. Hij blijkt over meerdere bajonetten te beschikken.
We maken kennis met Ferry, een ontspoorde jongen, die bij zijn vader woont die weduwnaar is. Ferry steelt samen met Mo wapens bij een kleiduivenschietvereniging en Mo steekt het gebouw in brand. Ferry is hier kwaad over en gaat verhaal halen bij opdrachtgever André. Deze André doet iets in Ferry’s drankje en vervolgens wordt Ferry door André en diens vriend op beestachtige wijze verkracht.
Vegter krijgt met nog een zeer gewelddadige moord te maken. Dit keer is een het slachtoffer. Hij is met hagelschoten om het leven gebracht. Is er een verband met de andere moord?

Het boek is erg spannend en leest bijzonder prettig, maar het is ook nogal triest. Je mag wel spreken van een sociaal drama. Als lezer voel je de dreiging en ben je ooggetuige van al het leed dat zich in de levens van mensen afspeelt. De dialogen zijn erg scherp, dat is één van de sterke kanten van Dijkzeul, evenals de rake typeringen van de personages.
Vegter is een cynische en toch ook supergevoelige politieman die regelmatig zijn eigen functioneren zowel in het werk als in zijn privéleven ter discussie stelt.

Lieneke Dijkzeul schrijft behalve misdaadromans ook kinderboeken en scenario’s. Stille zonde was haar misdaadromandebuut. Verloren zoon is deel vier in de reeks met Paul Vegter in de hoofdrol.