John Grisham - De wettelozen (2010) ****

De zeven verhalen spelen zich, net als Grishams boeken De jury en Het dossier, af in het fictieve Ford County in Mississippi. Zoals we meestal van Grisham gewend zijn, loopt de advocatuur als een rode draad door alle verhalen heen.
Het eerste verhaal gaat over drie mannen die naar de grote stad gaan om als bloeddonor te fungeren voor een dorpsgenoot. Hun belevenissen onderweg worden op een hilarische manier beschreven.
Het tweede verhaal is wat serieuzer en triester van toon. De twee broers en de moeder van een man die een politieagent heeft vermoord, bezoeken hem in zijn dodencel. De man in kwestie blijft tegen beter weten in geloven en beweren dat de advocaten ervoor zullen zorgen dat hij niet zal sterven. Dit is niet het geval en hij wordt geëxecuteerd.
In het volgende verhaal speelt een advocaat de hoofdrol. Hij is zijn saaie leven zat en breekt met zijn schoonfamilie en vrouw. Hij krijgt een schikking in een oude zaak aangeboden en gaat er met een groot deel van het geld vandoor. Het is heel herkenbaar en zo meeslepend geschreven, dat je zelf ook zin krijgt om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur.
Dan volgt een verhaal over een gokker die een casino failliet laat gaan. Zijn vrouw heeft hem verlaten, maar komt weer bij hem terug als hij miljonair is geworden. Het heeft een beetje weinig diepgang.
Het aangrijpende verhaal daarna gaat over een advocaat die ontvoerd wordt door een vader van een jongen die gehandicapt is geraakt door fouten van een arts. De vader heeft het proces tegen die arts verloren en confronteert nu de advocaat die hiervoor verantwoordelijk was met de jongen, zijn uitspraken in het proces en de feiten.
Een mooi verhaal is dat van iemand die als verzorger in de nachtdienst solliciteert in een seniorentehuis. Hij palmt een bepaalde patiënt in en zorgt ervoor dat deze alle bezittingen aan hem nalaat. Ook lekt hij informatie over een vrouw die bijna dood is gegaan, doordat ze 18 uur lang geen eten en medicijnen kreeg. Hij houdt veel over aan de schikkingen die op deze twee zaken volgen. Zo werkt hij al langer.
De observaties van de gang van zaken in verzorgingstehuizen zijn scherp en het is meeslepend geschreven.
Het laatste verhaal is het beste. Het gaat over iemand die aids heeft en naar zijn geboortedorp terugkeert om daar te sterven. Een zwarte vrouw verzorgt hem in ruil voor het huisje dat ze na zijn dood mag houden. Het dorp roddelt en is erg bot tegen de man. Ook zijn verzorgster wordt met de nek aangekeken. De verwantschap die tussen de man en de vrouw ontstaat, is ontroerend beschreven.

Het boek als geheel is een aanrader. Het is minder juridisch en diepgravend dan we van Grisham gewend zijn, maar het leest lekker weg en is zeer de moeite van het lezen waard.

John Grisham debuteerde ruim twintig jaar geleden met De jury. Daarna publiceerde hij waargebeurde verhalen en heel veel zogenaamde legal thrillers.
Hij woonde zelf ook in Mississippi, waar hij werkzaam was als jurist en lange tijd zitting had in het huis van afgevaardigden.