Alweer de 21e thriller van Jonathan Kellerman over de kinderpsycholoog Alex Delaware. Zo’n groot aantal is een prestatie op zich. De boeken over Delaware en zijn vaste compagnon agent Milo Sturgis staan bijna altijd garant voor een lekker speurdersverhaal met psychologische achtergronden, altijd gesitueerd in de omgeving van Los Angeles. De kwaliteit van de Delaware-reeks wisselt. Soms zijn er viersterren uitschieters met zeer spannende verhalen, maar in sommige titels knoopt Kellerman te makkelijk allerlei toevalligheden aan elkaar. Helaas valt de nieuwste titel Stoornis onder de laatste categorie.

Een oud-cliënt van Delaware, genaamd Tanya, komt bij hem langs met een vreemd verhaal. Haar moeder Patty heeft op haar sterfbed bekend dat er een moord ‘dichtbij’ is gepleegd waar ze voor verantwoordelijk is. Ze vraagt Delaware om de zaak te onderzoeken. Samen met Milo Sturgis gaat Alex op pad. Het onderzoek start bij de wooncarrière van Patty, ze doen navraag in de diverse buurten kris kras door Los Angeles waar Patty ooit gewoond heeft. Het onderzoek richt zich in eerste instantie op de vraag: is hier dichtbij ooit een moord of misdaad gepleegd? Een paar dagen later blijkt dat een van de buurtgenoten die is ondervraagd door Alex en Milo is vermoord. Het onderzoek naar het verleden van Patty blijkt vervolgens complexer dan gedacht en plotseling lijkt ook dochter Tanya in gevaar te zijn.

Via vage tochten op het Internet en in oude databestanden vindt Alex Delaware verschillende connecties tussen mensen die allemaal te maken hebben met de bekentenis die Patty op haar sterfbed deed. Deze speurtocht van Delaware is ronduit ongeloofwaardig. Kellerman verslikt zich in het aantal personages dat hij wil opvoeren en in de connecties die de personen allemaal met elkaar blijken te hebben. Het lijkt wel een gezellig klein dorpje, Los Angeles… 

Niet lezen dus? Ik zou deze titel van Kellerman niet perse aanraden. Maar de Alex Delaware-serie blijft zeker de moeite waard om te volgen. Kellerman heeft wel vaker laten zien sterk terug te kunnen komen in een volgend boek over Delaware. Bovendien zijn de sfeerbeschrijvingen en de uitwerkingen van de karakters in de boeken van Kellerman altijd aangenaam. En aangezien hij vrij constant elke negen maanden een boek lijkt te produceren, maak ik me niet zo’n zorgen. Deze vergeten we, op naar de volgende!