Skippy tussen de sterren – Paul Murray (2011) ****

Skippy tussen de sterren begint heftig. Skippy - Daniel Juster – sterft tijdens een wedstrijd donuts eten waar hij door zijn vriend Ruprecht voor was uitgedaagd. Daarna verspringt het verhaal terug in de tijd waarin het leven van Skippy en zijn vrienden in de maanden op het internaat Seabrooks voorafgaand aan zijn dood wordt beschreven. Het  verhaal gaat vervolgens verder met de manier waarop de vriendengroep en de mensen eromheen omgaan met de dood van Skippy. En dan komen de geheimen van iedereen op Seabrook College aan bod.

Murray weet vol humor op simpele wijze het vriendengroepje van Skippy te tekenen. Ontluikende hormonen, eerste verliefdheid, obsessie voor seks, drugs, meisjes, alles zit er in op een manier dat juist door de eenvoudige gedachtegang van de jongens geloofwaardig wordt. Skippy met zijn problemen en verliefdheid, Ruprecht met zijn obsessie voor de snaartheorie, platte opmerkingen van Mario omtrent seks, het is ontwapenend om te lezen hoe ze de wereld beleven. En ontroerend om te lezen hoe de jongens later in het boek uit alle macht proberen om de dood van Skippy een plaats te geven.

Tegelijkertijd is er de volwassen wereld van de docenten (Howard de lafferd, pater Green met zijn sadistische trekjes, de plannen van de op macht beluste Greg Costigan , de automator van het college, en zijn vrouw Trudy) en het contrast tussen hun dromen en verlangens en hoe alles (net niet) werd wat zij zich ervan hadden voorgesteld.

Onder een humorvol sausje stipt Murray grote vraagstukken en bijbehorende emoties aan. En dat doet hij op voortreffelijke en geloofwaardige wijze zowel bij de tieners als bij de volwassen personages.  De verliefdheid op Lori van zowel Carl als Skippy en de rivaliteit die dat met zich meebrengt wordt bijvoorbeeld versterkt doordat hij van perspectief wisselt tussen de twee. Murray weet plat maar ook vol humor het leven van tieners in de jongensschool beeldend te treffen.

Aan het begin is het even wennen aan het taalgebruik, maar daarna werd het verhaal  boeiend en werd ik geraakt door de diepte die gepaard gaan met de verschillende emoties. Absoluut een roman die mij nog lang zal bijblijven.

oktober 2011