Fred Vargas - Vervloekt **** (2011)

Op een politiecongres in Londen wordt Commissaris Adamsberg geconfronteerd met een bijzondere moordzaak: 17 afgesneden voeten in oude schoenen provocerend neergezet met hun neus richting de historische ingang  van het kerkhof Highgate. De zaak valt onder de politie van Londen. Onderweg terug naar Frankrijk vertelt zijn collega,  hoofdinspecteur Danglard, het griezelige verhaal over Highgate. Het verhaal over De Meester, een ondode waarvan men zegt dat hij sinds 1862 verantwoordelijk is voor een reeks griezelige incidenten. Incidenten die Bram Stoker inspireerden tot het schrijven van Dracula.

In Frankrijk wordt Adamsberg echter geconfronteerd met een bijna nog uitzonderlijke zaak: een zodanig vernietigd lijk dat nooit meer gereconstrueerd kan worden. Een slachtoffer dat overtuigd was dat hij vermoord zou worden als zijn vijand hem zou vinden. Dat gaat zo ver dat het slachtoffer nooit een kind heeft willen krijgen, omdat deze ook zijn vijand zou erven. Adamsberg duikt in de familiegeschiedenis van het slachtoffer. Dat brengt hem uiteindelijk naar Kisilova, een Servisch dorpje aan de oever van de Donau, het begin van al het kwaad.
Maar wat hebben de afgesneden voeten in Londen, een vernietigd lijk in Frankrijk en een Servisch dorpje aan de Donau met elkaar te maken?

Vargas heeft een bijzonder boek geschreven. Hoofdpersoon Adamsberg wordt zeer realistisch beschreven als een enigszins chaotische man met een aparte manier van kijken naar de wereld. Zowel zijn gedachtegang als zijn handelingen zijn consequent neergezet. En dat past zeer goed bij het verhaal wat wordt verteld. Ook de overige personages (zoals bijvoorbeeld Danglard, brigadier Retancourt,  buurman Lucio, etc) worden beeldend neergezet. Er ligt een bepaalde triestheid over het leven van een aantal personages  waardoor je de keuzes van hen begrijpt en die de personages op een bepaalde manier ook sympathiek maken.
Het is een levensecht en rijk verhaal, waarin het familieverleden van het slachtoffer, de voeten op het kerkhof, het gekonkel in het politieapparaat, het verleden dat Adamsberg met zich meetorst, uiteindelijk bij elkaar komen in een plot dat verrassend goed in elkaar zit. De omgeving wordt beeldend beschreven. Genoten heb ik bijvoorbeeld van het uitstapje van Adamsberg naar Kisilova, het was amusant en griezelig maar tegelijk ondersteunend aan het grote geheel.

Ondanks alle verwijzingen naar vampirisme en occultisme, wat bij tijd en wijle ook griezelig is, blijft dit boek een thriller in het heden. Geen moment hoeft de lezer daaraan te twijfelen. En valt de dader uiteindelijk zoals in een echte whodunit door de mand. Vargas heeft werkelijk een unieke stijl dat garant staat voor een bizar maar levensecht verhaal. En dat is genieten voor de lezer!

Liane Baltus
Mei 2011