Rechteloos - David Baldacci (2010) ***

Het boek opent gelijk al goed. Oliver Stone krijgt van de Amerikaanse president de opdracht onderzoek te doen naar drugskartels waar onder andere Mexicanen en Russen bij betrokken zijn. Oliver Stone neemt de opdracht als boetedoening aan. Vervolgens ontploft in het hart van Washington D.C. een bom. Beoogd slachtoffer lijkt de Britse premier te zijn. De Britse geheime dienst stuurt binnen een dag Mary Chapman naar de Verenigde Staten. Samen met Oliver Stone krijgt ze de opdracht de bomaanslag te onderzoeken.

De eerste honderd bladzijden heeft niet alleen Oliver Stone het gevoel in een kringetje rond te lopen, als lezer heb je dat ook in hoge mate. Ik vroeg mij geregeld af wanneer het verhaal echt ging beginnen? Wanneer wordt het spannend? In de Verenigde Staten delen de verschillende overheidsdiensten informatie niet met elkaar en wordt wantrouwig naar de Engelse dienst gekeken. Zo word je als lezer samen met Oliver van het kastje naar de muur gestuurd.

Veel tijd wordt ook genomen voor de innerlijke worsteling van Oliver Stone (alias John Carr). Voor de niet ingewijde lezer wordt veel in het midden gelaten. Waarom heeft Oliver een argwanende houding richting het NIC? En waarom is dat wederzijds? En waarom neemt hij de opdracht als boetedoening aan? Uiteindelijk wordt de Camel-club om assistentie gevraagd. Zonder voorkennis over de Camel-club is de samenwerking en vooral de trouw van de leden aan elkaar onverklaarbaar. Ook het feit dat een tweetal leden een eigen onderzoekje gaan doen, waarbij er 1 bijna omkomt in een vuurgevecht, was eigenlijk tenenkrommend. Wat ontzettend naïef is het om in een shock te raken van een schietincident, wanneer het duidelijk is dat er politieke belangen zijn, er een bomaanslag is gepleegd en er verschillende mensen rondom het raadsel vermoord zijn.

Boeide het uiteindelijk toch? Ja, op een gegeven moment bereikte ik het stadium dat ik het boek ook echt uit wilde lezen. Toen bleek het traag op gang komende boek opeens toch een page-turner te zijn. De elementen die in het begin van het boek geïntroduceerd worden bleken erg goed te passen in het plot. En dan blijkt dat David Baldacci toch een meester is in het verzinnen van een goed in elkaar stekend plot. Voor de trouwe Baldacci-lezer zou ik het boek zeker aanraden, meteen lezen. Voor de niet zo trouwe lezer zou ik zeggen: begin met de eerdere boeken over de Camel-club. Anders kom je uiteindelijk net als ik uit op het oordeel: het boek is wel aardig. En de vraag is of de echte Baldacci-kenner het met dit oordeel eens is!

November 2010