Drakenogen - Bernardo Fernández (2010) ***

Het boek heeft een prikkelende tekst op de achterkant. Een ondergrondse stad, La Chinesca, een geheim in die stad, een jager op exotische diersoorten, als lezer vermoed je door de titel van het boek en de grootte van het beest al dat het om een draak gaat.
 
De geheimzinnige sfeer die de achterkant van het boek uitstraalt, komt volledig in het verhaal naar voren. Het verhaal wordt in delen, vanuit verschillende perspectieven van mensen verteld.
In het begin had ik het idee, waar gaat dit over, waar gaat dit heen, maar langzaam maar zeker merk je als lezer dat je toch bij de hand genomen wordt - door de jaren heen - naar de climax van het verhaal in de stad La Chinesca.

Intrigerend vond ik de stukken die verteld worden vanuit het perspectief van de handelaars in exotische diersoorten. Zo berekenend en zo dieronvriendelijk, maar zo goed in het tijdsbeeld passend dat het heel geloofwaardig wordt. Maar ook de dierenarts en zijn kind, een hartverscheurend verhaal op zich. En de Mexicaanse / Amerikaanse / Aziatische cultuurmix in het boek is interessant.

Het enige wat ik jammer vind is dat het wezen van de draak niet echt uitgewerkt wordt. Hier en daar raakt de schrijver het iets wanneer het kind Ary met de draak ‘praat’ en de lezer er achter komt wat er met het beest aan de hand is. Ook de relatie van de draak met Pi Ying en haar leven in de ondergrondse stad komt zijdelings aanbod. Zoals gezegd vind ik dat ergens een beetje jammer. Vooral omdat de benadering van de draak als beest, als huisdier, anders is dan in andere drakenverhalen waarin de draak bijvoorbeeld als een zeer intelligent dier wordt beschreven met speciale talenten. Dat is hier niet het geval. Zo zitten er meer leemtes in het verhaal waar ik als lezer eigenlijk wel nieuwsgierig naar ben. Misschien is het een vervolgidee voor de schrijver.

Maar ondanks dat vind ik het een boeiend boek om te lezen. Ik legde het met een glimlach weg.

juni 2010