Johan Theorin - Steenbloed (2011) **** (vertaling : Wendy Prins)

Na de koude en geheimzinnige winter uit Nachtstorm ontluikt het eiland Ölund in een magische lente. De oude schipper Gerlof [Jerlof] Davidsson voelt zijn einde naderen en ontsnapt aan het deprimerende bejaardenhuis en keert terug naar Stenvik. Terug naar het huis waar hij met zijn overleden vrouw altijd geleefd heeft, een huis vol herinneringen aan haar. Ook Per Mörner keert terug naar Stenvik, naar zijn geërfde huisje langs de steengroeve. Om te ontsnappen aan de angst om de ziekte van zijn dochter Nilla, en op zoek naar wat geluk. Wendela tot slot keert na een traumatische kindertijd ook terug op Ölund, met haar man dit keer. Maar net als haar kindertijd is ook haar huwelijk erg ongelukkig en verglijdt ze langzaam in de schemerzone tussen waarheid en fantasie. Zo creëert Theorin opnieuw een groep personen die aanvankelijk los van elkaar staan, maar in de ontluikende lente gedwongen dichter bij elkaar komen.

Lang blijft onduidelijk wiens leed uitmondt in een misdaad. Steenbloed is ten slotte een misdaadroman, Theorins knappe scenering en persoonsschetsen ten spijt.  En dat is meteen de enige zwakte van het boek: het verhaal komt langzaam op gang. Maar Theorin verweeft de personages zo met elkaar dat al snel een aan elkaar verwante kluwen eilandbewoners ontstaat, die eigenlijk niet met maar ook niet zonder elkaar kunnen.

Uiteindelijk blijkt Per Mörners vader Jerry Mörner- de beroemde en beruchte pornoproducent - de spil in het verhaal. Na brandstichting in diens voormalige studio wordt hij ternauwernood gered door zijn zoon Per. Per pendelt tussen de ziekenhuisafdelingen waar zijn vader en zijn dochter liggen. Thuis ontluikt er een meer dan een gewone  vriendschap met Wendela, waardoor beiden de wereld even los kunnen laten. Het zijn deze kleine karakterschetsen die het boek maken. Want zelfs als de oude Jerry Mörner voor de ogen van zijn zoon wordt vermoord, blijft het lang bij die sluimerende, typisch Scandinavische onderhuidse spanning. Pas tijdens de Walpurgisnacht spant Theorin de spanningsboog tot het uiterst en ontpopt zelfs de bejaarde schipper Gerlof zich tot een kranig personage.

Al bij al is Steenbloed een boek dat beklijft om zijn bonte groep sprekende personages, de sterke karakterschetsen en de scherpe, maar onverklaarbare onderhuidse spanning. Theorin zet na een geheimzinnige herfst en een ijskoude winter met deze ontluikende lente de toon voor een ongetwijfeld zengende zomer.