Elizabeth George - Lichaam van de dood (2010) ****
Terugkeer van de verloren zoon

De aristocratische inspecteur Lynley en de volkse sergeant Havers vormden in 1988 (Totdat de dood ons scheidt) een even onwaarschijnlijk als succesvol duo. In volmaakte stilte  was een keerpunt; door de moord op zijn vrouw stapte Lynley op bij Scotland Yard.
Kreeg hij nog een bijrol in In wankel evenwicht met Havers tijdens een onderzoek waar hij op stuitte; nu is hij terug bij de Met. Op verzoek. Maar niet van Havers, maar van de nieuwe plaatsvervangend hoofdinspecteur Isabelle Ardery. Een kreng in elke vezel, die al gauw kwaad bloed zet bij Havers. Zij veranderde door en met Lynley in een succesvolle teamspeler, nu Ardery hem voor zichzelf houdt is ze weer de eigenzinnige solist die elke superieur tot waanzin drijft.

In het dorpje New Forest wordt een jonge vrouw vermist. Haar ex Gordon Jossie verklaart dat ze maanden eerder naar Londen is gegaan, al haar spullen achterlatend. Dan wordt op de Londense begraafplaats Stoke Newington het lichaam van een jonge vrouw aangetroffen. Het is voor Ardery de kans zich te bewijzen. Maar eerst zal ze een relatie met het team moeten krijgen; een team dat haar loyaliteit nog altijd bij de vijf maanden geleden vertrokken Lynley heeft.
Havers, nu gekoppeld aan Winston Nkata, volgt de sporen naar Zuid-Engeland, New Forest.
De rietdekker Gordon Jossie intrigeert, maar wat valt hem meer te verwijten dan dat zijn minnares is vetrokken? Toch denkt de vriendin van de vermoorde Jemina daar anders over. Ze gaat zelf op onderzoek uit, en krijgt onverwachte hulp van Jossie’s nieuwe minnares.

Tussendoor loopt een verslag van de ontvoering van de peuter John Dresser. De kleine John wordt door drie tieners meegenomen en - als tijdsverdrijf - ernstig mishandeld. Een verhaal dat sterke gelijkenis vertoont met de geruchtmakende zaak James Bulger. Hij was de peuter die in 1993 door twee tieners werd vermoord . Een gruwelijk zaak die Elzabeth George naadloos samenbrengt met de moord op de jonge vrouw. Een afwikkeling die de lezer recht tussen de ogen treft. George heeft het weer geflikt!

Georges vlotte schrijfstijl, intelligente plot en typisch Engelse setting maken dit weer een heerlijk boek. Helaas missen de typische psychologische diepten van haar hoofdpersonen. Een volgende keer? Voor die laatste ster?