David Hewson - De Romeinse lusthof (2010) ****

Twee doden onder een onbekend, erotisch doek van Caravaggio. Een kruimeldief op leeftijd en een naakte vrouw, senior assistent-conservator bij het Louvre.  In haar dij lijkt Caravaggio´s teken gekerfd.  Verder onderzoek leidt tot een gruwelijke vondst: de Vicolo del Divino Amore, Ortaccio – waar Caravaggio woonde en het Vaticaan de prostitutie huisde – blijkt nu een begraafplaats van vermoorde Afrikaanse prostituees.

Het antwoord wordt gegeven door de sprekende beelden van Rome; Pasquino wijst de daders aan: Hooggeplaatste heren met het recht aan hun zijde. Ze noemen zichzelf de ‘Ekstatici’ en uiten zich door briefjes op Pasquino.
De spanning zit door deze snelle oplossing niet in het wie – maar in het waarom van de moorden. Want wat heeft Caravaggio met de moorden te maken? En waarom is dit doek zo belangrijk voor de heren dat ze er alles voor over hebben?

“Toen […] begreep Costa dat Agata Graziano hun absolute tegenpool was: een heldere geëngageerde geest die, tot nog maar heel recent, nooit over aardse zaken had nagedacht.”

Nic Costa opent met zuster Agata de jacht op de ‘Ekstatici’ – en wat volgt is een jacht door het verleden. Caravaggio’s zonden leiden tot de daden van vandaag. Zuster Agata leidt Nic Costa door het verleden van deze beruchte schilder en hij neemt haar mee buiten de muren van haar orde.
Deze protagonisten zijn elkaars tegengestelden maar vullen elkaar wonderlijk aan; heden en verleden worden gecombineerd in een duivelse jacht op een groepje wettelozen.

David Hewson brengt de Italiaanse stad tot leven; zo goed dat zelfs Italiaanse vertalingen zijn gevraagd.  De sfeer van het moderne Rome, met haar culturele geschiedenis en haar alledaagse routine.  Zowel de wereldse Costa als de devote Graziano lopen vrij door zijn Rome.

Deze zesde ‘Costa’ is geen who-dunnit maar een sterk en inlevend geschreven why-dunnit in het mooie Rome. Maar wederom geïnspireerd door haar rijke culturele verleden.
Hewson geeft een kijkje in het leven van de schilder Michelangelo Merisi da Caravaggio zonder dat deze als storend overkomt. Elegant weet hij het verleden op te roepen en met een enkele zin terug te keren naar het jachtige Rome. Allemaal verbonden door dat ene schilderij.