terug naar startpagina
Politieonderzoek in het Reve-Abbertbos in Flevoland - plaats delict.
start | boeken | auteur | interview Rijk van de bok | links

Interview met Jacob Vis - auteur van 'Het Rijk van de Bok'.

Onlangs verscheen ‘Het Rijk van de Bok’ van Jacob Vis. De auteur heeft 1 ½ jaar aan dit boek gewerkt.  Deze keer is het geen verhaal rondom Ben van Arkel, een bekend hoofdpersoon uit boeken van deze schrijver, maar een boek dat berust op waar gebeurde feiten, een true crime misdaadverhaal.  Volgens Jacob Vis zit Henk H. ten onrechte al vier jaar vast in een Nederlandse cel terwijl hij geen moord heeft begaan. Sterker nog: er is helemaal geen moord gepleegd! 
'Een moordzaak zonder moord’, zo luidde de kop van het artikel dat Jacob Vis schreef in de HP van 20 april 2007. 
Wat waren de feiten?  In 2002 werd Pim Overzier dood gevonden, begraven in een bos. Sindsdien zit Henk H vast, beschuldigd van het levend begraven van Pim. 
Volgens Jacob Vis is dit volkomen ten onrechte en in zijn boek ‘Het Rijk van de Bok’ draagt hij hiervoor talrijke bewijzen aan. Tevens toont hij aan hoe mager de bewijsvoering was voor de veroordeling van Henk H.
In het boek zijn de namen van de personages veranderd in gefingeerde namen. De feiten en  personen zijn echt en het boek berust op werkelijkheid, aldus Jacob Vis in het voorwoord van ‘Het Rijk van de Bok'.

Waarom heb je gekozen voor de titel ‘Het Rijk van de Bok’? Waarom is dit een treffende titel voor dit boek?
               
Het Rijk van de Bok is de hel in het dierenrijk in mijn jeugdboek De Trek naar het Noorden. De meeste Nederlanders – althans degenen die nog nooit in de gevangenis hebben gezeten – denken dat Nederlandse gevangenissen een soort Biovakantieoord zijn waar de gedetineerden met gezonde tucht en bruine boterhammen met appelstroop weer tot bruikbare leden van de maatschappij worden opgevoed. Vergeet het maar. De gevangenis is een poel van ondraaglijke herrie, martelende onvrijheid, ook binnen de muren, permanente onveiligheid, ongebreideld machtsmisbruik, zowel door bewakers als door gevangenen onderling en een plek waar het zelfmoordpercentage 200 keer hoger is dan gemiddeld in Nederland – kortom, een hel. Ik heb het er niet dik bovenop gelegd, om het de man in de gevangenis niet nog moeilijker te maken dan het al is, vandaar die eufemistisch lijkende titel.

‘Het Rijk van de bok’ kenmerkt zich door een grote variëteit aan redeneringen en bewijzen die de onschuld van Henk H. ondersteunen. Onder het verhaal ligt een grote gedrevenheid en woede van jou als schrijver. Zou je hierover iets kunnen vertellen?
               
Het boek gaat over een rechterlijke dwaling van het niveau Schiedammer parkmoord – d.w.z.  manipulatie en achterhouden van ontlastend bewijs,   onaanvaardbare vooringenomenheid van de rechters en puur machtsmisbruik, weloverwogen leugens en onversneden demagogie door het Openbaar Ministerie  die we sinds het Derde Rijk niet meer in Nederland hebben gezien.  Ik ben daar razend over en ik vind dat het niet luid genoeg van de daken geschreeuwd kan worden dat hier welbewust een mens in de vernieling is geholpen door ons zo heilig verklaarde rechtssysteem.
Dit onrecht kwam op mijn pad en dan is het net als met een aanranding op straat: je kunt doorlopen en net doen of je neus bloedt, of je kunt ertussen springen en als je dat laatste doet, moet je zorgen dat je raak slaat.

Je hebt lang aan dit boek gewerkt. Was het een ander ‘schrijfproces’ dan bij je voorgaande boeken? Hoe anders?
               
Bij dit boek staat alles in het teken van de research. Ik doe voor al mijn boeken veel onderzoek, maar bij fictie heb je altijd de mogelijkheid om de werkelijkheid naar je hand te zetten. In een roman schep je een wereld die  even werkelijk maar anders is dan de wereld die bestaat.   Hier toon ik de werkelijkheid in al haar naaktheid en onder al die verhullende lagen die justitie poogt aan te brengen zoek ik de naakte huid van die werkelijkheid. Die werkelijkheid was zo bizar dat ik hem in een roman niet gebruikt zou hebben – misschien wel bedacht, maar onmiddellijk geschrapt: dit gelooft geen mens.
Alles moet kloppen tot de kleinste details, ook de dingen die tot dusver als volstrekt ongeloofwaardig terzijde zijn geschoven. Ik moest in eerste instantie voor mezelf glashelder maken wat er was gebeurd en  hoe en waarom het was gebeurd. Pas daarna kan ik het zo opschrijven dat de lezer met me meegaat.
Toch is er iets dat me frappeerde: onbedoeld is de opbouw van het boek precies volgens de driefasenopbouw van de klassieke roman:

  1. de hoofdpersoon krijgt een probleem
  2. de hoofdpersoon gaat iets aan dat probleem doen
  3. na aanvankelijk succes gaat hij aan zijn eigen inspanningen en onvoorziene verwikkelingen te gronde.

Het is de opbouw van Misdaad en Straf en Het Proces. Ik had slechtere voorbeelden kunnen kiezen.

Lees verder >>>>>

Rijk van de bok
DNA