naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z  
Spoordood (1999)Michael Connelly ****

Gelijk of ongelijk?

De zwarte advocaat Howard Elias wordt rijk door op te komen voor al wie zich verkeerd behandeld voelt door de politie van Los Angeles. Zijn clièntele bestaat derhalve vooral uit drugdealers, inbrekers, overvallers en moordenaars. Bijna elke agent uit het korps werd wel eens door Elias gedagvaard. En uitgerekend die Elias wordt vermoord. Hoofdverdachte nummer één: de politie zelf! Rechercheur Harry Bosch en zijn team horen tot de minderheid die nog nooit met Elias te maken kreeg.
Bovendien is het team deels zwart, deels blank. Een enorm pluspunt in het door raciale tegenstellingen verscheurd Los Angeles, en dus is het niet verwonderlijk dat zij bij deze moord gehaald worden. Al vlug blijkt dat ze erg goed zullen moeten oppassen om niet zelf ten onder te gaan in deze zaak. Het onderzoek gaat moeizaam van start. De straat schreeuwt om gerechtigheid. De politieleiding vreest nieuwe rassenrellen en wil zo snel mogelijk een schuldige aanwijzen. Bosch concentreert zich op de laatste zaak waarmee Elias bezig was: de zaak van de Zwarte Krijger. De zwarte Harris werd aangehouden als hoofdverdachte tijdens het onderzoek naar een gekidnapt blank meisje. Bij de ondervraging verloor hij gedeeltelijk zijn gehoor doordat dolgedraaide politiemannen hem zogezegd te lijf gingen. Later werd het meisje verkracht en vermoord teruggevonden in de buurt van Harris’ woonplaats. De betrokken politiemensen zijn heilig overtuigd van Harris’ schuld, maar de rechtbank spreekt hem vrij. En nu klaagt hij de politie van LA aan voor mishandeling en hij eist een meer dan behoorlijke schadevergoeding. Je zou voor minder gaan tandenknarsen.

Bosch’ onderzoek brengt nieuwe feiten aan het licht en absolute waarheden beginnen te wankelen… Waardoor je als lezer meer dan normaal nadenkt over de personages en hun beweegredenen, of ze uiteindelijk hun verdiende loon kregen en wat je zelf in gelijkaardige omstandigheden zou gedaan hebben. Niet elk boek brengt mij zo ver. Dat dit boek dat wél doet, vind ik ongemeen knap. Vier sterren!

De Lincoln-advocaat (2006)Michael Connelly ****

Connelly goes legal

Weet je het verschil tussen een rat en een advocaat? Het een is een stuk ongedierte dat door de riolen kruipt en de ander is een knaagdier.’
Dergelijke advocatengrapjes raken Mick Hallers kouwe kleren allang niet meer. Hij is een beslagen strafpleiter en zijn clientèle bestaat uit oplichters, junkies, prostituees en ander ruig volk. Het maakt hem niet uit wie hij verdedigt, zolang ze maar kunnen betalen. Want Haller is duur. En cynisch en hard en sluw. Een haai zonder scrupules. Niet iemand om als lezer hoog mee op te lopen. Zeker niet in het begin, als je door het ik-perspectief bevoorrecht getuige bent van zijn manier van werken en zijn scherpe geest. ‘Als ze de waarheid vertelden, had ik hen te pakken en als ze logen ook.’ Het lijkt vreselijk, zoals hij mensen in de tang neemt.
Maar dan daagt Louis Roulet op, een rijke vastgoedhandelaar die een vrouw verkracht en zwaar mishandeld zou hebben. Al van bij de eerste ontmoeting rinkelen bij roofdier Haller allerhande alarmbellen. Het vooruitzicht op een grote zaak en veel geld laat hem echter toehappen. Hij zal Roulet verdedigen. Stilaan blijken die alarmbellen terecht en komt haai Haller in nauwe schoentjes.

Het is prachtig, zoals Connelly het verhaal opbouwt. Het feit dat je alles vanuit Hallers standpunt ziet, betekent echt een meerwaarde. Haller geeft ook een lezer die niet zo bekend is met het advocatenmilieu een goed beeld van hoe alles in zijn werk gaat. Daarbij blijf je kritisch en wil je soms tegen Haller schreeuwen dat ie wat omzichtiger moet omgaan met de slachtoffers wiens daders hij verdedigt. Connelly zou Connelly niet zijn als hij niet een paar fijne kanttekeningen maakte bij het systeem.
Ook de mens Haller wordt scherper. Hij is naast advocaat vader, vriend en ex-echtgenoot. Stilaan groeit je respect en daarmee een klein beetje sympathie. Als Haller danig in de knoei raakt, leef je, na de aanvankelijke portie leedvermaak, echt mee met zijn pogingen om uit de intrige te ontsnappen.
Die intrige kent zijn hoogtepunt in het proces tegen Roulet. Een heerlijk steekspel is dat, tussen de beslagen Haller en een ambitieuze maar onervaren officier van justitie. Prachtig, zoals beiden de jury al dan niet subtiel bespelen. De Lincoln-advocaat boeit constant en eindigt ook nog eens superspannend.
De conclusie ligt voor de hand. Ook in het genre van de legal thriller steekt Connelly met kop en schouders uit boven het peleton.