naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z  
Levensmist (2008) Laurent Botti ***
Veelbelovend

Laurent Botti baant zich vierklauwens een weg naar de top van de Franse misdaadromans. Elk van zijn boeken begint met een stevige moord die hij, naar eigen zeggen, nodig heeft om het verhaal aan op te hangen. Zijn groeiende schare fans smult ervan. Van zijn vierde boek, Un jour, des choses terribles… werden in Frankrijk meer dan een half miljoen exemplaren verkocht, een goede reden om het te vertalen, onder andere in het Nederlands. De uitgeverij koos voor de titel Levensmist.

Het boek speelt zich grotendeels af in een fictief, Bourgondisch stadje Laville-Saint-Jour. Die plek heeft de naam een broeinest van satanisten te zijn en in een nog niet zo ver verleden werd een plaatselijke notabele in verband gebracht met de moord op meerdere kinderen. Het is een plek waar je niet uit vrije wil naartoe zou gaan. Toch komen uitgerekend in Laville-Saint-Jour een aantal nieuwe mensen wonen. Bastien Moreau is een twaalfjarige jongen die met zijn ouders uit het verre Parijs verhuisde naar dit landelijke stadje. Het gezin probeert opnieuw normaal te functioneren nadat Bastiens babybroertje gedood werd in een vreselijk auto-ongeval. De mooie Audrey Miller kwam terecht in een vechtscheiding. Het lukte haar koele man haar het hoederecht over haar zoontje te ontnemen. Audrey reisde haar ex-man achterna tot in Laville-Saint-Jour om dichter bij haar zoon te zijn. De laatste nieuweling is commissaris Bertegui. Zijn gezondheid dwong hem om zijn jachtige carrière op te geven. Samen met zijn jonge vrouw en hun prachtige dochtertje zoeken ze in Laville-Saint-Jour vooral rust.

De setting van het kleine stadje, de inwijkelingen versus de gesloten oorspronkelijke bewoners, doet aanvankelijk erg denken aan een aflevering van Midsommer Murders. Botti schetst een idyllisch beeld van smalle straatjes en pleintjes, een kerk met opmerkelijke waterspuwers en een kasteelruïne die het dorp domineert, maar tegelijkertijd neemt, samen met de opkomende mist, de dreiging toe. De eerste dode laat niet lang op zich wachten. Het is Olive Le Garrec, een oude vrouw die schijnbaar aan een hartaanval overleed. Wat commissaris Bertegui aan een natuurlijke dood doet twijfelen, is de uitdrukking op haar gelaat: dat is vertrokken van angst. Even later valt er nog een dode. Een stier deze keer. Wat Bertegui het meest bevreemdt: de boer, nochtans hevig aangedaan door de dood van zijn lievelingsstier, zegt alsof het de meest normale zaak van de wereld is: “Ze hebben zijn hart meegenomen”. Het noopt Bertegui om op zoek te gaan naar mensen die hem meer kunnen vertellen over occulte gebruiken. Want dat die een rol spelen in het mistige Laville-Saint-Jour is bijna zonneklaar. Dat merkt ook de twaalfjarige Bastien Moreau die op zijn eliteschool uitgenodigd wordt om een spiritistische seance bij te wonen. Hij blijkt talent te hebben om geesten op te roepen en voelt de aanwezigheid van tegengestelde krachten. Eén zin dreunt als een mantra door zijn hoofd: “Op een dag zullen er verschrikkelijke dingen gebeuren; en op die dag zal nooit meer iets als tevoren zijn.” De gebeurtenissen in het dorpen leiden onherroepelijk tot die dag… Als de mist daarna optrekt, blijven enkele mensen verweesd achter.

Laurent Botti is fan van Stephen King. Het thema uit Levensmist sluit nauw aan bij sommige van Kings horrorverhalen. Een stad in de greep van de Duivel, compleet met zwarte en witte schimmen, een levende mist, plotse ijzige temperaturen, geesten uit het verleden, heksen en satans. Het blijft lang onduidelijk of er achter al dit Kwade menselijk handelen schuil gaat, dan wel een Kwade macht. Die onduidelijkheid zorgt voor verbeten verder lezen, want het minst wat je van Levensmist kan zeggen, is dat het een intrigerend boek is. Filmisch geschreven bovendien, met een prachtige setting. Het enige minpuntje is dat je op het einde van het boek merkt dat je niet voor de volle honderd procent met de karakters meeleefde, daarvoor blijven het iets te veel papieren personages. De plottwist die Botti net op dat einde nog voor de lezer in petto heeft, maakt veel goed. Conclusie: Levensmist is een prettige kennismaking met de voor ons nieuwe auteur Botti die het ongetwijfeld in zich heeft om ook in Vlaanderen en Nederland grote aantallen lezers te vermaken met zijn échte thrillers.