Laat het, laat het liggen

Onder de naam Lauren Kelly gaat een prijzenwinnende en bestsellerschrijvende Amerikaanse schuil.
'Neem me, neem me mee' is haar psychologische-thriller-debuut en kan meteen rekenen op lovende quotes van collega-schrijvers zoals Elmore Leonard, Ed McBain en Michael Connelly.
De quote van de laatste springt op de cover van de Nederlandse vertaling in het oog en luidt ‘Eenmaal binnen in dit verhaal, wil je er niet meer uit’. Ik denk dat de nadruk op het woord ‘eenmaal’ moet liggen. Zelf ben ik zo ver niet gekomen.
Ik was de 222 pagina’s voorbij voor het boek me ook maar één moment ‘binnen’ kreeg.
Het is een flets verhaal waar Lauren Kelly van alles in heeft willen stoppen dat er niet of slechts heel moeizaam uit komt. Hoofdpersoon is Lara, een teruggetrokken, nauwgezette wetenschapster. Haar onderzoeksdomein behelst de eerste automaten zoals mechanische poppen. Lara ziet zichzelf als een pop, met afgestompte gevoelens en een emotieloos poppengezichtje. De oorzaak van deze toestand is te vinden in het verleden, waar Lara het prinsesje was uit een gebroken gezin: papa rijdt op zekere dag weg, kinderen lopen hem tevergeefs achterna (titel!), mama ziet haar jeugddromen in duigen vallen en reageert door hysterie en alcoholisme. Ze sleept haar kinderen mee in een auto-ongeluk waar ze allemaal gehavend uitkomen.
Dat was vroeger. Inmiddels ontpopte Lara zich als briljant studente die haar verleden succesvol achter zich liet. Succesvol? Als de mysterieuze Zedric Dewe in haar leven komt, komen ook de demonen uit het verleden weer tot leven.Ik weet het terwijl ik het schrijf: die laatste zin is een cliché van jewelste. Laat me als verontschuldiging aandragen dat dit boek uitnodigt tot dit soort zinnen.
De beschreven gebeurtenissen zijn ongeloofwaardig en overdreven en Kelly hanteert een irritant pathetische schrijfstijl. Daarenboven voel je met je ellebogen aan welke wending het verhaal gaat nemen. Die wending wordt dan ook genomen. Zelfs dat was geen verrassing. Mijn advies ten aanzien van dit boek vind je in de titel van deze recensie.