naar start | a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z  
Odette Toulemonde en andere verhalen (2007)- Eric-Emmanuel Schmitt (ROMAN) ****

Verhalen tegen winterblues

Heel wat mensen laten hun humeur beïnvloeden door het weer. Worden ze ’s morgens gewekt door een vriendelijk zonnetje, dan ziet hun dag er helemaal anders uit dan wanneer een dikke grijze mist hen kil toegrijnst. Jammer genoeg is de tijd van de korte, donkere dagen onherroepelijk aangebroken. Om niet ten onder te gaan in de winterblues kan je maar beter goed voorbereid zijn. Dat kan op verschillende manieren. Zorgen dat het binnen warm en gezellig is, vrolijke muziek spelen, hout voor het haardvuur in de buurt hebben én… niet onbelangrijk voor ons, boekenfreaks… een voorraadje fantastische boeken aanleggen. Odette Toulemonde en andere verhalen is een uitstekend middel tegen de winterdip. Het boek telt acht verhalen, acht korte maar intense momenten waarin je helemaal kan opgaan in de belevenissen van de personages en je eigen bekommernissen opzij kan zetten. Het zijn niet allemaal vrolijke verhalen, maar er straalt zo’n positivisme van af, dat je bijna niet anders kan dan er vrolijk van worden.

Neem nu het titelverhaal. Odette Toulemonde is een eenvoudige, hardwerkende vrouw uit de sombere ex-mijnwerkersstad Charleroi. Het leven is niet mild voor haar geweest, maar ze vindt geluk in kleine dingen. In moeilijke tijden trok ze zich op aan boeken van Balthazar Balsan. Zijn boeken brachten haar even weg van de realiteit, zijn droomwereld verzachtte haar leven. Odette is zo’n grote fan van Balsan, dat ze naar Brussel reist waar hij zijn boeken signeert. Als ze oog in oog staat met haar grote idool, kan ze geen zinnig woord uitbrengen. Ze vertrekt weliswaar met Balsans nieuwste boek, maar ook met het schaamrood op de wangen. Balsan heeft haar vertwijfeling echter niet opgemerkt. Hij is down omdat critici zijn nieuwe boek genadeloos afmaken. Een brief van Odette, geschreven op verschrikkelijk kitscherig briefpapier, haalt hem uit de put.

Ook de andere verhalen hebben een hoog feelgoodgehalte. Eric-Emmanuel Schmitt wordt onder de christelijke schrijvers gecatalogiseerd, en dat betekent niet dat de moraallessen er dik bovenop liggen, maar wel dat hij duidelijk gelooft in het goede van de mens. Zijn verhalen weerspiegelen dat geloof. En als het buiten nat en koud is, als het weer of andere zorgen de energie uit je lijf zuigen, dan doet het goed om even geloofsgenoot van Schmitt te zijn. Zijn verhalen kan je dan ook zien als morele oppeppers. Eén advies: haal dit zonnige, rode boekje in huis en bewaar het voor een somber moment.

Odette Toulemonde