Ik las met De Da Vinci
Code de beste thriller van 2004. Wat zeg je? Nog te vroeg op het
jaar om dat al te zeggen? Mmm, we zullen zien. Eén ding weet
ik zeker: het zal moeilijk zijn om DDVC van nummer één
te verdringen! Want er zijn niet alleen het spannende verhaal met
de geloofwaardige personages die vlot in allerhande situaties verzeilen,
de interessante wetenswaardigheden en de raadseltjes die je als
lezer mee mag helpen ontcijferen. Er is vooral de nieuwe dimensie
die Brown geeft aan de eeuwenoude zoektocht naar de Graal.
Om die
nieuwe dimensie aannemelijk te maken, laat hij je opnieuw én
anders kijken naar zaken uit het collectief geheugen, zoals je voorstelling
van de historische Jezus of de schildering van het laatste avondmaal
van Da Vinci.
Spelenderwijs wordt aangetoond dat de manier waarop
je naar iets kijkt, grotendeels bepaald wordt door factoren als
cultuur, maatschappij, geloof, ervaringen. Impliciet wordt die denkwijze
herhaald in alle personages, de ‘goeden’ zowel als de
‘slechten’.
Al die ‘lagen’ in het boek zorgen
er voor dat het ook een beetje uit zijn eigen dimensie treedt. De
commotie in bepaalde christelijke middens moet, denk ik, in deze
richting gezocht worden. |