Mark Mills - Verloren eiland (2009)***

Geen eenvoudige structuur

Het is 1942. Op Malta is de oorlog in volle hevigheid aan de gang. De Duitse Luftwaffe zaait met haar voortdurende bombardementen dood en verderf.
Max Chadwick, officier bij de Britse inlichtingendienst, heeft als taak informatie zó weer te geven dat de inwoners van Malta en de Britse soldaten hun hoop niet verliezen. Wanneer hij aanwijzingen heeft dat een Britse officier Maltezer vrouwen vermoordt, beseft hij dat bekendmaking hiervan de toch al gespannen verhouding tussen de eilandbewoners en het Britse rijk er niet beter op zal maken. Hij besluit een onderzoek in te stellen. Hierin wordt hij tegengewerkt door zijn superieuren, terwijl ondertussen de Duitsers proberen de zaak bekend te maken in de hoop dat de Maltezers de verdediging van hun eiland zullen staken.

Mills weet de spanning van de Maltezers en de Britten, die lijden onder de voortdurende bombardementen van de Duitsers, goed weer te geven. Ook het gegeven dat niet duidelijk is wat de Duitsers weten, en hoe, geeft het verhaal een extra dimensie. De beschrijvingen van de Britse kringen, waarin officieren, mensen van de inlichtingendienst, journalisten etc. met elkaar proberen te overleven, zijn zeer geslaagd.

De structuur van het verhaal lijkt eenvoudig, maar is het niet. Het perspectief verandert nogal eens, zowel wat betreft de persoon als wat betreft de tijd. Dat maakt het verhaal soms wat moeilijk te volgen. Pas bij tweede lezing kreeg ik het te pakken. Pas toen kon ik het slot waarin de heel tekening duidelijk werd aan Chedwick, de waardering geven die het verdient.