De graphic novel (Wikipedia: “striproman of beeldroman die uitgegeven wordt in boekvorm, met uitgebreide en ingewikkelde verhaallijnen, gewoonlijk bedoeld voor volwassenen en vaak met een literaire inslag”) bestaat als vorm al sinds 1975.
De laatste paar jaar is ze aan een opmars bezig. Niet alleen verschenen literaire romans in stripvorm, maar ook biografieën.
En nu dus een thriller ‘verstript’, een graphic thriller, zoals uitgeverij Oog & Blik schrijft.

Dat het om graphics, beelden, gaat, zie je meteen als je het boek opent.
Veel prachtige tekeningen in zwart/wit. Mooie sfeertekeningen van Parijs, waar het verhaal zich afspeelt.
Is het ook een thriller?
Het oorspronkelijke verhaal waarop De sluipschutter is gebaseerd, werd in 1982 door Jean-Patrick Manchette (geboren in 1942 te Marseille, gestorven 1995 te Parijs) geschreven. De titel was La Position du tireur couché.

Manchette schreef thrillers in de hard boiled traditie. De held is altijd een anti-held, vervreemd van zichzelf en zijn omgeving. Zijn omgeving is de stad, waarin hij zich -meestal ’s nachts- beweegt aan de zelfkant van de maatschappij. De held bestrijdt de slechteriken, maar is zelf ook zo’n slechterik. Hij gaat bloedvergieten niet uit de weg, en zelden loopt het goed af.

Jacques Tardi is met name bekend van zijn verhalen over de Eerste Wereldoorlog; zijn boek Loopgravenoorlog (1993) wordt door velen gezien als de beste graphic novel ooit. Zijn andere succes Isabelle Avondrood, werd in 2010 verfilmd. Hij maakte verstrippingen van het werk van Louis-Ferdinand Céline en nu dus van de Franse thrillerschrijver Jean-Patrick Manchette.

Het verhaal:
De achttienjarige Martin is smoorverliefd op de beeldschone Anna. Omdat haar ouders rijker zijn dan hij ooit denkt te kunnen worden, neemt hij een drastische beslissing: hij wordt huurling. Hij neemt zich voor om zo zijn fortuin te maken en over tien jaar steenrijk terug te komen, zodat hij zonder gêne om Anna’s hand kan vragen. Maar in tien jaar tijd kan er veel gebeuren. Martin is inmiddels de beste sluipschutter van het huurlingenleger en een meedogenloze moordenaar. Anna lijkt hij helemaal te zijn vergeten, maar schijn bedriegt..

In deze kunstvorm moeten zowel het verhaal als de beeldvorm een hoge kwaliteit hebben. En helaas laat de kwaliteit van het verhaal soms te wensen over.
Wellicht kan zoveel informatie niet in 100 pagina’s plaatjes? Hoe dan ook, er is soms sprake van vreemde sprongen en wendingen, die het verhaal niet altijd even geloofwaardig en inzichtelijk maken.
En hoewel de tekeningen vaak heel mooi zijn, suggereert de benaming ‘graphic thriller’ toch iets meer verhaal dan dit boek laat zien.