Wit Goud (2008) Ariane Meijer *** Soms langdradig

Vorig jaar heb ik Koud-Zuid, het thrillerdebuut, van Ariane Meijer gelezen. Dit was een aangename kennismaking. Onlangs is Wit Goud verschenen, het vervolg op Koud-Zuid.

Donia is eenzaam na de moord op haar man Gidon. Om de eenzaamheid in haar villa in Amsterdam Oud-Zuid te ontvluchten gaat ze de feestdagen doorbrengen bij haar dochter Julia en kleindochter Maxime in Goa in India.
Donia is met veel vragen blijven zitten over de moord op haar man. Ze vermoedt dat haar schoonfamilie Vanishkuram en  de voormalige zakenpartner Daniel van Gidon meer weten van Gidons dood dan ze loslaten.
Donia besluit zelf op onderzoek uit te gaan. Dit wordt haar niet in dank afgenomen. Hierdoor belandt ze zelfs in de vrouwengevangenis van Goa. Donia besluit het heft in eigen hand te nemen en een deal te sluiten met het KLPD om weer vrij te komen. Aan het hoofd van het drugsimperium staat een man die ze De Kraanvogel noemen. Alleen weet niemand wie deze man is.

Zoals reeds vermeld is Wit Goud het vervolg op Koud-Zuid. Het nadeel hiervan is dat er veel wordt prijsgegeven over het plot van Koud-Zuid, waardoor het bijna niet meer de moeite waard is om dit boek te lezen.
Wit Goud gaat verder waar Koud-Zuid ophield. Het verhaal is verdeeld in vier hoofdstukken Water, Lucht, Vuur en Aarde. Met name het hoofdstuk Lucht, dat zich afspeelt in de vrouwengevangenis in Goa, vond ik erg langdradig. Het had het boek goed gedaan als dit hoofdstuk, dat 144 pagina’s van 300 pagina’s bevat, korter was geweest, want hierna kwam de vaart in het verhaal.
Met Wit Goud heeft Ariane Meijer haar vorige boek niet te weten te overtreffen. Feit blijft wel dat Ariane Meijer kan schrijven. Uiteindelijk heb ik het boek met redelijk plezier gelezen. Al vond ik het af en toe wat ver gezocht. Hopelijk kiest ze voor haar volgende boek een op zichzelf staand verhaal.