Anno 1790, Zweedse serie, 10 afleveringen van een uur.
Distributeur: Lumière.
Officiële verschijningsdatum: 25 september 2012
Korte inhoud:
Stockholm, 1790. Arts Johan Gustav Dåådh wordt aangesteld als inspecteur bij de politie. Dåådh is moedig en koppig en gebruikt moderne, maar controversiële methodes om moordzaken op te lossen. Hij is een revolutionair binnen een hiërarchisch en onrechtvaardig systeem. Gelukkig vindt hij steun bij Magdalena, de mooie vrouw van zijn commandant. Verscheurd tussen zijn rebellie en de beperkingen van het systeem, probeert Dåådh misdaden op te lossen in alle lagen van de bevolking. Arm of rijk, in 1790 of vandaag, de motieven van de daders blijken altijd dezelfde: wraak, hebzucht, macht, liefde en jaloezie.
Historische crime vol hedendaagse intriges.
Guido:
Alweer een nieuwe Scandinavische serie. Hebben we het verzadigingspunt nog niet bereikt? Wat mij betreft niet, zeker als het schurkt tegen de kwaliteit van series als Borgen of The Bridge. Wat jij?
Ine:
Ik ben het helemaal met je eens. Het is vaak genieten van de series. Zeker nu de donkere dagen weer voor de deur staan.
Vind jij de tijdsgeest van 1790 goed verbeeld in deze serie? |
 |
Guido:
Het komt in ieder geval geloofwaardig over. Ze hebben goed in beeld gebracht dat het flink behelpen was zonder iPhone, stofzuiger, wc-eend en Auping. De productie van de serie is wat dat betreft knap opgezet. Het ruwe geweld, de smerigheid, de klassenverschillen; misschien een beetje simplistisch weergegeven maar toch aardig realistisch, lijkt me.
Ine:
Ben ik eens en het stemt soms tot nadenken over het primitieve en realistische.
Maar ik zie soms wel een overzicht van de stad en vind de gebouwen zo schoon. Zou dat toen ook zo zijn geweest? |
 |
Guido:
Die overzichten worden maar heel sporadisch vertoond en zijn inderdaad zichtbaar gefotoshopt. De meeste scènes vinden in kleine ruimtes plaats. Een camera gericht op een paar personen.
Ine:
Wat vind je van de plot van de verhalen? Ik vind de verhalen vrij klein maar daar is niks mis mee. Alles speelde zich natuurlijk af in een veel kleinere wereld. Die kleine wereld (wie heeft een appel gestolen) was toen natuurlijk veel meer aan de orde. Dat hebben ze wel mooi bescheiden gehouden.
Guido:
Wat die plot betreft zijn de laatste tien minuten van elke aflevering het beste. Daarvòòr is het iets te langdradig en kan ik er niet altijd de aandacht bij houden. Dan ga ik letten op camerastandpunten, acteerprestaties en dergelijke. Het scenario en de dialogen zijn tamelijk eenvoudig en soms een beetje banaal.
Ine:
Ik vind banaal een groot woord. Tamelijk eenvoudig klinkt beter. Ik heb wel de indruk dat men de essentie van misdaad probeert te benaderen. En dat het daarom eenvoudig is gehouden.
Guido: (knikt instemmend)
Ine:
Jaloezie, hebzucht, hele basale drijfveren komen voorbij. Motieven voor misdaad zijn in deze serie van eenvoudige en basale aard.
Vind jij dat de hoofdpersoon het verhaal voldoende kan dragen? Is hij niet té integer? En daardoor een beetje eendimensionaal?
Guido:
Ja, daar heb je gelijk in. Geen van de acteurs steekt zijn of haar kop boven het maaiveld uit. Het is allemaal te vlak. En de hoofdpersoon Dåådh (gepeeld door Peter Eggers) beheerst het stilzwijgend kijken als geen ander. Dan roep ik vanaf de bank: “Doe iets, man!”
Actrice Linda Zilliacus, die de vrouw van zijn baas speelt, heeft een aangenaam voorkomen. Die wil ik wel eens in een andere serie zien, iets eigentijdser, zonder zo’n lange hoepeljurk.
Sorry Ine, ik wijk af, waar hadden we het ook alweer over?
|
 |
Ine:
Over een mooie actrice. Ik vind haar inderdaad prachtig en niet alleen wat uiterlijk betreft. Ze heeft vele aantrekkelijke gezichten. Kan me voorstellen dat Dåådh van haar onder de indruk is en soms stil valt.
Guido:
Welk eindcijfer geef je deze serie? Sterwaardering mag ook.
(Ikzelf kom op een heel krappe drie-sterren.)
Ine:
Ik ga voor drie sterren.
Guido:
Wat kon je boeien en waar verloor je de concentratie en begon je te piekeren over wat je morgen zou gaan eten?
Ine:
Piekeren over wat we morgen eten, doe ik weinig tijdens een film, ook bij deze niet. Ik verloor nooit echt mijn concentratie, maar soms was het minder spannend. Ik vond de achterliggende lijn over de maatschappelijke situatie goed uitgewerkt. Dat vond ik een boeiend element. Evenals de positie die Dåådh hierin inneemt.
Guido:
Geïnspireerd door de tijdgeest overweeg ik morgen een everzwijn aan het spit te rijgen. Maar dit terzijde.
Ik concludeer dat we het een matig tot aardige serie vinden. Niet slecht, maar ook geen uitblinker.
Dank voor dit interview. Proost!
Ine: Op het everzwijn.
|
Twitter
Facebook