WeblogMail Gastenboek

 

Thrillerjaar 2010

Door: Woordenaar


2010

Appels en peren....

Jaarlijstjes maken blijft toch altijd appels met peren vergelijken. Maar na wikken en wegen, de zure appels weggelegd, de toffe peren behouden, hou ik dan toch een leesbare fruitmand over: de oogappeltjes van 2010.

10. Haruki Murakami mag niet in een jaarlijstje ontbreken, de eerste twee delen van1Q84 (2010) waren echter een grote sof wat mij betreft. Nee, dan was After dark (2006) heel wat beter te genieten. Kort, bondig en filmisch een nacht in Tokyo verwoord.
9. Aravind Adiga wist mij vorig jaar al te verrassen met De witte tijger en deed dat dit jaar opnieuw met Tussen de aanslagen (2009). Eerder een verhalenbundel dan een roman maar opnieuw een boek dat een inkijk geeft in het moderne India.
8. 2010 was voor mij het jaar waarin ik literair gezien veel in Zuid-Amerika vertoefde. David Kunkel nam mij mee naar Ecuador met zijn roman Besluiteloos (2006), het hilarische verslag over Dwight Wilmerding, een twintiger met een quarterlife crisis.
7. Meer Zuid-Amerika. Junot Díaz vertelt in Het korte maar wonderbaarlijke leven van Oscar Wao een familiegeschiedenis doorweven met de geschiedenis van de Dominicaanse Republiek ten tijde van dictator Rafael Trujillo. Gelukkig voor de lezer verluchtigt Díaz dit relaas met verwijzingen naar allerhande Fantasy en SF romans.
6. En nog meer Zuid-Amerika. De geheime geschiedenis van Costaguana (2010) vertelt het ware verhaal achter de roman Nostromo van Joseph Conrad. De Colombiaanse schrijver Juan Gabriel Vásquez speelt een spel met feit en fictie over de geboorte van Panama, de totstandkoming van het Panamakanaal en het leven van Joseph Conrad.
5. Marine One (2010) van James Huston kreeg in de VN Detective & thrillergids de volle vijf sterren, en wat mij betreft terecht. Normaal gesproken moet ik niets van rechtbankthrillers hebben maar dit boek hield mij op het puntje van mijn stoel.
4. Ondertussen ligt er alweer een nieuwe thriller van Jean-Christophe Grangé in de winkels maar zelf had ik Duivelseed (2008) nog ongelezen liggen. Twee jaar geleden gewonnen hier op misdaadromans.nl en dan nu toch maar eens gelezen. Achteraf vraag ik mij af waarom ik daar zo lang mee gewacht heb want Duivelseed is een duizelingwekkende rit door het spookhuis.
3. Als een schrijver voor het eerste deel van zijn trilogie al 1000 pagina’s nodig heeft kan je je afvragen of er niet een redacteur het nodige had moeten schrappen. De oversteek (2010) van Justin Cronin bleek echter geen moment te vervelen. Medische experimenten leiden tot een ras van vampieren die in korte tijd heel Amerika leegzuigen. Heel Amerika? Nee. Een kleine nederzetting blijft moedig weerstand bieden aan de overweldigers en maakte het leven van de vampieren in de omliggende legerplaatsen niet gemakkelijk. Kom maar op met deel 2.
2. Een schrijver steekt met kop en schouders boven alles wat ik las uit, Juli Zeh. Haar meest recente roman is Corpus delicti (2010) en schetst een toekomst waarin de overheid bepaalt heeft dat ziek zijn verboden is. Om die wetten na te leven volgt de overheid de mens met alles wat je maar kunt bedenken, zelfs de toiletpot bevat meetapparatuur. Een duister en verontrustend toekomstperspectief.
1. Vrije val (2008) was mijn kennismaking met het werk van Juli Zeh, een nagegnoeg perfect boek waarin alles klopt: plot, karakters, filosofie en taalgebruik. Een ontvoeringszaak die geen ontvoeringszaak blijkt te zijn en een politiecommissaris die doet denken aan van Veeteren, uit de reeks van Håkan Nesser. Roman, staat er op de kaft maar literaire thriller zou in dit geval eindelijk eens een terechte beschrijving zijn geweest.

Ik wens jullie allen een smakelijk leesjaar toe.

Groet. Ronald